Σαν χθες ήταν η μέρα του τέλους της μάχης του Στάλινγκραντ κατά το 2ο ΠΠ, μιας μάχης που στοίχισε χιλιάδες ζωές και αποτέλεσε την αρχή του τέλους της ναζιστικής πολεμικής μηχανής.
Υπάρχει μεγάλη βιβλιογραφία για το θέμα, όπου εξιστορούνται και από τις δύο πλευρές στιγμές θάρρους, ηρωισμού, αυτοθυσίας, φρίκης πείσματος, αποφασιστικότητας αλλά και δειλίας και εγκλημάτων.
| Σοβιετικοί ελεύθεροι σκοπευτές κατά τον 2ο ΠΠ |
Στέκομαι μόνο σε ένα σημείο, που συνδέεται κατά κάποιο τρόπο με τις ειδικές επιχειρήσεις. Είναι η χρήση των ελεύθερων σκοπευτών για την δημιουργία όσο το δυνατό μεγαλύτερων πληγμάτων στον αντίπαλο από τον ..αντίπαλο! Κάτι ανάλογο που συναντάται στις σύγχρονες επιχειρήσεις κυρίως σε αστικό περιβάλλον όπως τώρα στη Συρία και λίγο πιο πριν στη Λιβύη, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.
Η επιδίωξη είναι πάντα η αναχαίτιση της ορμής του αντίπαλου, η δημιουργία κλίματος ανασφάλειας, η εξουδετέρωση ηγητόρων και άλλου κρίσιμου προσωπικού, η δημιουργία αποσυντονισμού και χάους.
Οι σοβιετικοί, είχαν διεθνώς την πρωτοπορία στην εκπαίδευση ελεύθερων σκοπευτών, από τη 10ετία του '30. Είχαν δημιουργήσει ομάδες ελεύθερων σκοπευτών, που τις διέθεταν σε μεγάλες μονάδες, (μεραρχίες, σώματα στρατού) και αναλάμβαναν αποστολές ανεύρεσης και προσβολής εχθρικού προσωπικού με προτεραιότητα σε διοικητές όλων των κλιμακίων, χειριστές ομαδικών όπλων, οδηγούς μηχανημάτων και ό,τι άλλο προέκυπτε που θα "κόλλαγε" τον αντίπαλο. Επέλεγαν για τα καθήκοντα ελεύθερου σκοπευτή αξιωματικούς και μόνιμους υπαξιωματικούς.
Ο πόλεμος που ήλθε το '40 και η πράξη στις επιχειρήσεις, τους έδειξε ότι ήταν πολύ δύσκολη η αναπλήρωση τέτοιου εξειδικευμένου προσωπικού και κατά τη διεξαγωγή της μάχης που παρουσιάζονταν στόχοι ευκαιρίας, έπρεπε να υπάρχουν καλοί σκοπευτές στρατιώτες για να αντιμετωπίζουν την κατάσταση. Οι σοβιετικοί επιτελείς έκαναν στροφή σκέψης και δόγματος, μετά μάλιστα την θεαματική εμφάνιση και επιτυχία ενός άσημου μέχρι τότε στρατιώτη, του Βασίλη Ζάιτσεφ (Vassili Zaitsev) που αν και δεν ήταν εκπαιδευμένος ελεύθερος σκοπευτής, είχε άριστες επιδόσεις στη βολή μαθημένος από μικρός σαν κυνηγός στα όπλα.
"Το να βρεις τους καλύτερους στρατιώτες σκοπευτές και να τους δώσεις ένα απλό τυφέκιο πολλές φορές χωρίς διόπτρα, ήταν πολύ πιο οικονομικό, από το να αγοράζεις πολυδάπανα εξεζητημένα όπλα για να τα δίνεις σε άριστο μεν αλλά δυσαναπλήρωτο προσωπικό", σκέφτηκαν μέσα στην κρίσιμη καμπή του πολέμου! Ξεκίνησαν λοιπόν στην αναζήτηση τέτοιων στρατιωτών και άρχισαν να τους εκπαιδεύουν και να τους τοποθετούν μέχρι και σε επίπεδο ομάδας. Ακόμη και γυναίκες!
Είχαν και την πικρή εμπειρία του "Λευκού Θανάτου" του Φιλανδού Σίμο Χέιχιε (Simo Häyhä) κατά την διάρκεια του πολέμου των σοβιετικών κατά της Φιλανδίας. Κρατάει μέχρι στιγμής το ρεκόρ πληγμάτων που επέφερε ένας ελεύθερος σκοπευτής σε πόλεμο μέχρι τώρα! Χτύπησε πάνω από 500 σοβιετικούς σε διάστημα 100 ημερών!
Από την άλλη πλευρά, οι Γερμανοί υιοθέτησαν πολύ γρήγορα την τακτική χρησιμοποίηση των ελεύθερων σκοπευτών (Scharfschützen) και δημιούργησαν 31 λόχους καλά εκπαιδευμένων ελεύθερων σκοπευτών μέχρι και το 1944. Κατασκεύασαν ειδικό οπλισμό διόπτρες και ειδικά πυρομαχικά, για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Ένα δείγμα της εκπαίδευσής τους μπορείτε να δείτε πιέζοντας τους συνδέσμους: 1, 2, 3, 4 και 5. Θα εκπλαγείτε με τις μεγάλες ομοιότητες με τη σημερινή εκπαίδευση.
Με το ξέσπασμα του πολέμου, άρχισαν και οι Βρετανοί να χρησιμοποιούν ελεύθερους σκοπευτές, μόνο που παρέμειναν αυστηρά στην επιλογή μονίμων αξιωματικών και υπαξιωματικών, οι οποίοι αν και καλά εκπαιδευμένοι, ήταν πολύ λίγοι για να αντεπεξέλθουν σε όλα τα μέτωπα. Οι Αμερικανοί ξεκίνησαν τελευταίοι, αφού μπήκαν καλά μέσα στη δύνη του πολέμου.
Γενικά, όλοι οι στρατοί είχαν τους ελεύθερους σκοπευτές τους, ο καθένας με τις ιδιαιτερότητές του αλλά και τις κοινές ομοιότητες. Αργά αλλά σταθερά, έγινε ο διαχωρισμός ελεύθερων σκοπευτών και σκοπευτών ακριβείας με διακριτούς ρόλους μεταξύ τους. Βασικά ο σκοπευτής ακριβείας είναι εντεταγμένος σε ομάδα μάχης και επικεντρώνεται σε στόχους μέχρι και 800 μέτρα προς όφελος της ομάδας του. Ο ελεύθερος σκοπευτής, ενεργεί συνήθως μόνος του ή με άλλους ελεύθερους σκοπευτές σε ανεξάρτητες αποστολές για την ανεύρεση και προσβολή στόχων υψηλής αξίας σε επιχειρησιακό ή ακόμη και στρατηγικό επίπεδο. Επικεντρώνεται σε στόχους που κυμαίνονται σε αποστάσεις από 600 έως και 2000 μέτρα ή και παραπάνω, ανάλογα με τα μέσα που χρησιμοποιεί.
Πολλά λοιπόν έχουν γραφτεί για τον σοβιετικό Βασίλη Ζάιτσεφ στη μάχη του Στάλινγκραντ, εξ αιτίας του οποίου άλλαξε το σοβιετικό δόγμα για τους ελεύθερους σκοπευτές. Ο ίδιος αναφέρει σε απομνημονεύματά του, ότι ένας σοβαρός αντίπαλός του στη μάχη του Στάλινγκραντ ήταν ο Γερμανός ελεύθερος σκοπευτής, Έρβιν Κένιγκ (Erwin König), εκπαιδευτής των SS τον οποίο τελικά σκοτώνει! Την ύπαρξη του Γερμανού, πολλοί αμφισβητούν, λέγοντας ότι πρόκειται για σοβιετική προπαγάνδα. Ο ίδιος όμως υποστηρίζει ότι υπήρξε πραγματικά και ότι μετά τον πόλεμο συνάντησε την κόρη του του πρώην αντιπάλου του στο Βερολίνο! Ποιός ξέρει!
Μάλιστα βγήκε και ταινία για την υπόθεση αυτή, όπου παρουσιάζεται παραστατικά ο αγώνας των σοβιετικών ελεύθερων σκοπευτών. Μπορείτε να τη δείτε πιέζοντας τον σύνδεσμο: "Εχθρός προ των Πυλών"
Ανιχνευτής
"Το να βρεις τους καλύτερους στρατιώτες σκοπευτές και να τους δώσεις ένα απλό τυφέκιο πολλές φορές χωρίς διόπτρα, ήταν πολύ πιο οικονομικό, από το να αγοράζεις πολυδάπανα εξεζητημένα όπλα για να τα δίνεις σε άριστο μεν αλλά δυσαναπλήρωτο προσωπικό", σκέφτηκαν μέσα στην κρίσιμη καμπή του πολέμου! Ξεκίνησαν λοιπόν στην αναζήτηση τέτοιων στρατιωτών και άρχισαν να τους εκπαιδεύουν και να τους τοποθετούν μέχρι και σε επίπεδο ομάδας. Ακόμη και γυναίκες!
Είχαν και την πικρή εμπειρία του "Λευκού Θανάτου" του Φιλανδού Σίμο Χέιχιε (Simo Häyhä) κατά την διάρκεια του πολέμου των σοβιετικών κατά της Φιλανδίας. Κρατάει μέχρι στιγμής το ρεκόρ πληγμάτων που επέφερε ένας ελεύθερος σκοπευτής σε πόλεμο μέχρι τώρα! Χτύπησε πάνω από 500 σοβιετικούς σε διάστημα 100 ημερών!
 |
| Γερμανός ελεύθερος σκοπευτής εκπαιδεύεται σε πεδίο βολής (Πηγή) |
Από την άλλη πλευρά, οι Γερμανοί υιοθέτησαν πολύ γρήγορα την τακτική χρησιμοποίηση των ελεύθερων σκοπευτών (Scharfschützen) και δημιούργησαν 31 λόχους καλά εκπαιδευμένων ελεύθερων σκοπευτών μέχρι και το 1944. Κατασκεύασαν ειδικό οπλισμό διόπτρες και ειδικά πυρομαχικά, για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Ένα δείγμα της εκπαίδευσής τους μπορείτε να δείτε πιέζοντας τους συνδέσμους: 1, 2, 3, 4 και 5. Θα εκπλαγείτε με τις μεγάλες ομοιότητες με τη σημερινή εκπαίδευση.
Με το ξέσπασμα του πολέμου, άρχισαν και οι Βρετανοί να χρησιμοποιούν ελεύθερους σκοπευτές, μόνο που παρέμειναν αυστηρά στην επιλογή μονίμων αξιωματικών και υπαξιωματικών, οι οποίοι αν και καλά εκπαιδευμένοι, ήταν πολύ λίγοι για να αντεπεξέλθουν σε όλα τα μέτωπα. Οι Αμερικανοί ξεκίνησαν τελευταίοι, αφού μπήκαν καλά μέσα στη δύνη του πολέμου.
Γενικά, όλοι οι στρατοί είχαν τους ελεύθερους σκοπευτές τους, ο καθένας με τις ιδιαιτερότητές του αλλά και τις κοινές ομοιότητες. Αργά αλλά σταθερά, έγινε ο διαχωρισμός ελεύθερων σκοπευτών και σκοπευτών ακριβείας με διακριτούς ρόλους μεταξύ τους. Βασικά ο σκοπευτής ακριβείας είναι εντεταγμένος σε ομάδα μάχης και επικεντρώνεται σε στόχους μέχρι και 800 μέτρα προς όφελος της ομάδας του. Ο ελεύθερος σκοπευτής, ενεργεί συνήθως μόνος του ή με άλλους ελεύθερους σκοπευτές σε ανεξάρτητες αποστολές για την ανεύρεση και προσβολή στόχων υψηλής αξίας σε επιχειρησιακό ή ακόμη και στρατηγικό επίπεδο. Επικεντρώνεται σε στόχους που κυμαίνονται σε αποστάσεις από 600 έως και 2000 μέτρα ή και παραπάνω, ανάλογα με τα μέσα που χρησιμοποιεί.
Πολλά λοιπόν έχουν γραφτεί για τον σοβιετικό Βασίλη Ζάιτσεφ στη μάχη του Στάλινγκραντ, εξ αιτίας του οποίου άλλαξε το σοβιετικό δόγμα για τους ελεύθερους σκοπευτές. Ο ίδιος αναφέρει σε απομνημονεύματά του, ότι ένας σοβαρός αντίπαλός του στη μάχη του Στάλινγκραντ ήταν ο Γερμανός ελεύθερος σκοπευτής, Έρβιν Κένιγκ (Erwin König), εκπαιδευτής των SS τον οποίο τελικά σκοτώνει! Την ύπαρξη του Γερμανού, πολλοί αμφισβητούν, λέγοντας ότι πρόκειται για σοβιετική προπαγάνδα. Ο ίδιος όμως υποστηρίζει ότι υπήρξε πραγματικά και ότι μετά τον πόλεμο συνάντησε την κόρη του του πρώην αντιπάλου του στο Βερολίνο! Ποιός ξέρει!
Μάλιστα βγήκε και ταινία για την υπόθεση αυτή, όπου παρουσιάζεται παραστατικά ο αγώνας των σοβιετικών ελεύθερων σκοπευτών. Μπορείτε να τη δείτε πιέζοντας τον σύνδεσμο: "Εχθρός προ των Πυλών"
Ανιχνευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.