Ήταν στις 3 Ιαν. 1948 όταν ο τότε διοικητής της Γ' Μοίρας Καταδρομών, που βρισκόταν μέσα στην Κόνιτσα, έλαβε την αποστολή του από τον διοικητή της 43 Ταξιαρχίας Πεζικού. "Αιφνιδιαστική κατάληψη του ζωτικού υψώματος ΛΥΚΟΜΟΡΟΥ, κατεχομένου ισχυρώς υπό του εχθρού".
Πιστεύω να καταλαβαίνετε ότι ο εχθρός, κατά τη μάχη της Κόνιτσας, δεν ήταν άλλος από τον "Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας", τον ΔΣΕ.
Πιστεύω να καταλαβαίνετε ότι ο εχθρός, κατά τη μάχη της Κόνιτσας, δεν ήταν άλλος από τον "Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας", τον ΔΣΕ.
Είχε προηγηθεί από τις 29 Δεκ. 1947 γερός αγώνας της Μοίρας με διείσδυση των 4 ΛΟΚ (65,66,67 και 68) στα νώτα της εχθρικής τοποθεσίας, κατάληψη και διατήρηση των υψωμάτων Γεροπλάτανου, μέχρι την 31 Δεκ. 1947.
Το βράδυ, 3 προς 4 Ιαν.1948, μετά από την προετοιμασία τους, ξεκίνησαν οι 4 Λόχοι σε σχηματισμό φάλαγγας για τον "αντικειμενικό σκοπό" τους. Ακολούθησαν ένα απίθανο, δύσβατο και δύσκολο δρομολόγιο, μακριά από μονοπάτια. Μετά από 10 ώρες κίνησης μέσα στη νύκτα, με μεγάλη προσοχή στην αποφυγή θορύβων, έφθασαν γύρω στις 0400 της 4 Ιανουαρίου, ανενόχλητοι, κοντά στην εχθρική τοποθεσία.
Μετά από αναδιάταξη, στις 0500 πριν ξημερώσει, εξαπέλυσαν μία αιφνιδιαστική και σφοδρή επίθεση Ο αιφνιδιασμός πέτυχε και σε 5 λεπτά, οι ΛΟΚ, "έπιασαν" το ύψωμα, το Λυκόμορο. Δεν έχασαν όμως τον χρόνο τους θριαμβολογόντας. Αμέσως αναδιοργανώθηκαν και αναδιατάχθηκαν περιμένοντας την αντίδραση των ανταρτών.Έτσι και έγινε! Τα τμήματα του ΔΣΕ προσπάθησαν μετά από λίγη ώρα με αντεπιθέσεις, υποστηριζόμενα με πυρά πυροβολικού και όλμων, να ανακαταλάβουν τα χαμένα υψώματα.
Ξημέρωσε! Ο αγώνας κράτησε πολύ. Όλες οι προσπάθειες απέτυχαν και οι καταδρομείς άντεχαν στην μεγάλη πίεση. Τα πυρομαχικά τους όμως ελαττώθηκαν επικίνδυνα. Ένας λόχος πεζικού της ταξιαρχίας προσπάθησε να ανεφοδιάσει με πυρομαχικά τους ΛΟΚ αλλά καθηλώθηκε από τον εχθρό. Τότε ένας από τους ΛΟΚ του Λυκόμορου, πήρε την ριψοκίνδυνη εντολή να κινηθεί και να προσβάλει τους αντάρτες που εμπόδιζαν τον ανεφοδιασμό τους, από τα πλευρά και τα νώτα. Το πέτυχαν! Πήραν τα πυρομαχικά και το ηθικό αναπτερώθηκε κατακόρυφα. Το βράδυ της 4/5 Ιαν. 1948 η Μοίρα είχε διανείμει τα πυρομαχικά σε όλους τους καταδρομείς. Το ύψωμα διατηρήθηκε από τους ΛΟΚ μέχρι το βράδυ της 7 Ιαν.1948, παρά τις συνεχείς εχθρικές επιθέσεις.
Στις 8 Ιαν.1948 οι 4 ΛΟΚ επέστρεψαν στα Γιάννενα και συνενώθηκαν με το υπόλοιπο της Μοίρας, που έφτασε από το Βόλο. Ο αγώνας, η επίδοση, η απόδοση και το ηθικό των καταδρομέων, πολύ εντυπωσίασαν, όλους τους συναδέλφους και συμπολεμιστές τους, των άλλων Όπλων. Ο διοικητής της 43 Ταξιαρχίας Πεζικού έγραψε στην Ημερησία Διαταγή του:
"....Την κατάληψιν του ΛΥΚΟΜΟΡΟΥ μόνον ημίθεοι ηδύναντο να πραγματοποιήσουν, την επραγματοποίησαν όμως οι Αξιωματικοί και οπλίται της Γ' Μοίρας Καταδρομών....Οι οπλίται μου θα αναμιμνήσκονται πάντοτε τους ημιθέους της Γ'Μ.Κ."
Οι συνολικές απώλειες στις επιχειρήσεις της Κόνιτσας ήταν:
Γ' Μοίρας: Νεκροί 11 καταδρομείς. Τραυματίες 3 αξιωματικοί και 22 οπλίτες καταδρομείς.
ΔΣΕ: 62 νεκροί που βρέθηκαν στο πεδίο της μάχης. Είναι ανεξακρίβωτος ο αριθμός των παραληφθέντων νεκρών και τραυματιών.
Οι καταδρομείς εκτέλεσαν την αποστολή τους. Θλιβερό, που οι αντίπαλοι ήταν συμπατριώτες.
Ανιχνευτής
Πηγή: "Η Ιστορία των μονάδων Καταδρομών"/ΓΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.