Μου έστειλαν κάποιες φωτογραφίες σχετικά με τους βατραχανθρώπους της Ταϋλάνδης και σκέφτηκα να σας τις δείξω.
Οι SEALs του Βασιλικού Ταϋλανδικού Ναυτικού, οργανώθηκαν το 1956 με τη βοήθεια και υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και εκπαιδεύονται κατά τα πρότυπα των Αμερικανών ίσως λίγο... πιο σκληρά και βάναυσα όπως θα δείτε στις φωτογραφίες παρακάτω.
Η μονάδα τους αποτελείται από 144 μαχητές. Στον στρατό τους έχουν επίσης κάποιες επίλεκτες μονάδες.
Η βασική εκπαίδευση του βατραχανθρώπου έχει διάρκεια 7 μηνών μέσα στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η "διαβολοβδομάδα". Τι είναι αυτό; Ρωτήστε κάποιον ΟΥΚ που γνωρίζετε. Θα σας εξηγήσει. Μόνο το 30% των εκπαιδευομένων τελικά αντέχει, για να ολοκληρώσει με επιτυχία όλα τα στάδια της εκπαίδευσης. (Σε μας πάντως στη ΜΥΚ ή ΣΥΚ όπως λέγεται σήμερα, πολύ λιγότεροι).
Στη συνέχεια ακολουθεί μία πιο εξειδικευμένη φάση εκπαίδευσης σε αντικείμενα ειδικών επιχειρήσεων, με έμφαση στην διεξαγωγή ειδικών ναυτικών και αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων.
Υπάρχει και άλλο τμήμα βατραχανθρώπων, οργανωμένο όπως οι Αμερικανοί UDTs (Underwater Demolitions Teams) δηλαδή, Ομάδες Υποβρυχίων Καταστροφών, που ασχολούνται με την υποβρύχια αναγνώριση και καταστροφή υποβρυχίων εμποδίων προς υποστήριξη των Ταϋλανδών Πεζοναυτών και επιχειρήσεις διάσωσης. Όλοι διέρχονται το ίδιο βασικό σχολείο. Από κει και πέρα αλλάζουν...ρότα.
Δείτε σκηνές από την εκπαίδευσή τους στο βασικό σχολείο! Πως το βρίσκετε; Οι παλιοί βατραχάνθρωποι κάτι ξέρουν από αυτά. Δεν είμαι βέβαιος για τους νέους. Πάντως οι Ταϋλανδοί τους έχουν αλλάξει τα φώτα! Όσοι όμως τελειώνουν, είναι κομάντος!
Εγώ μόνο ένα έχω να πω:
" Όσο περισσότερος ιδρώτας στην εκπαίδευση, τόσο λιγότερο αίμα στη μάχη".
ΟΥΚ!
Ανιχνευτής
Πηγή: Royal Thai Navy SEALs
Σύμφωνώ απόλυτα μαζί σας σχετικά με το ρητο " Όσο περισσότερος ιδρώτας στην εκπαίδευση, τόσο λιγότερο αίμα στη μάχη", απο κει και πέρα το θέμα στην Ελλάδα είναι πρωτίστος κοινωνικό έχουμε γίνει σαν λαός πολύ μαλθακοί . όσο για τη φωτογραφία με το φίδι που αναρτήσατε πιστεύω πως την περίοδο που υπηρέτησα εγώ ήταν πιο επικύνδυνο να σιτίζεσαι στα μαγειρεία του ΚΕΕΔ παρά να δοκιμάσεις το φίδι της φωτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε εκτίμηση .
Λυκάον.
Πολύ κομμάντος του βλέπω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια, από όσο κοίταξα σε διάφορα site, όπως αυτό: http://www.nationreligionking.com/defense/royalthainavy/navysealudt/, δε διαπίστωσα και κάποια πολεμική αποστολή που να έχουν φέρει εις πέρας. Περισσότερο εκπαίδευση (αν αυτό μπορεί να λέγεται εκπαίδευση..) και εμπλοκή κατά βάση με αντιμετώπιση (ίσως..) των κυκλωμάτων που ασχολούνται με τα ναρκωτικά.
Από την άλλη βέβαια, όντως η διάρκεια της εκπαίδευσής τους είναι περίπου ίση με την αντίστοιχη της ΔΥΚ. Από ότι διαπιστώνω όμως κι εκεί περισσότερο καψόνι πραγματοποιείται (από ότι φαίνεται από τις φωτογραφίες κυρίως). Αμφίβολη η επιχειρησιακή εκπαίδευσή τους. Αφήστε που ορισμένες σκηνές περισσότερο προσεγγίζουν την προσβολή της προσωπικότητας (γυμνοί στην "επιβίωση" και παιχνίδια στο χώμα..). Και αναρωτιέται κάποιος: Αυτό είναι εκπαίδευση; Ποιό σκοπό έχει; Τη διαπίστωση της σωματικής και ψυχικής αντοχής; και αυτός ο τρόπος είναι ο καλύτερος να εκπαιδευτεί το προσωπικό;
Όχι ότι δεν συμβαίνει το ίδιο, σε μεγάλο ποσοστό και στη Χώρα μας... όπως και σε άλλες χώρες.
Και σίγουρα κάτω από αυτές τις συνθήκες "εκπαίδευσης" θα υπάρχουν εκπαιδευόμενοι οι οποίοι αποχωρούν. Όπως γίνεται κι εδώ.
Βέβαια, σε αυτό το σημείο πρέπει να καταριφθεί και ο μεγάλος μύθος για τον αριθμό των αποφοιτησάντων (από το δικό μας σχολείο ΥΚ). Και εξηγούμαι:
Παλαιότερα, ξεκινούσαν πολλοί εκπαιδευόμενοι. 200, 250, 300 και περισσότερα άτομα. Περατώναν δε, περίπου 5, 10, 20 το πολύ 30 άτομα. Γιατί συνέβαινε αυτό; Διότι, οι περισσότεροι εκπαιδευόμενοι ήταν ναύτες που υπηρετούσαν τη θητεία τους στο ΠΝ. Για να μην μετατεθούν σε κάποιο πλοίο ή μακρυά από την Αθήνα, δηλώναν τη συμμετοχή τους στο συγκεκριμένο σχολείο και σε 1 - 2 εβδομάδες διακόπταν την εκπαίδευση οικειοθελώς και παρέμειναν μόνιμη δύναμη στην τότε ΜΥΚ, μέχρι το πέρας του σχολείο. Μετά βλέπαν τι θα γίνει. Τώρα που έχουν σταματήσει να εκπαιδεύονται νάυτες, έχει μειωθεί και ο αριθμός των συμμετασχόντων και εξανεμίζεται έτσι αυτός ο μύθος. Βέβαια, δεν μπορεί κανείς να πει ότι το σχολείο δεν είναι δύσκολο. Είναι, σίγουρα είναι και μακάρι να γίνει πιο δύκολο, αφαιρώντας ότι δε συμβάλλει στην εκπαίδευση του προσωπικού.
Τέλος πάντων... πολλά είπα...
Με εκτίμηση
Καταστροφέας
Πριν λίγες μέρες είχα δει μια ταινία στη τηλεόραση, με σενάριο που αναφερόταν σε κάποιο διασώστη. Δηλαδή, όχι ειδικές δυνάμεις του στρατού, κλπ., μα των ομάδων διάσωσης που διασώζουν ανθρώπους σε ναυάγια. Σε μια σκηνή, έδειχνε τους εκπαιδευόμενους μέσα σε ένα μεγάλο βαρέλι με πάγο, με τον εκπαιδευτή να εξηγεί τι γίνεται αμα παγώνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαβαίνω την ανάγκη να έχουμε στρατό, και άρα και την ανάγκη της εκπαίδευσης. Στα 50-τόσο που είμαι, δήλωσα εθελοντής, ...μα μου αρνήθηκαν διότι δεν είχαν που να με βάλουν. Αλλά ο στρατός δεν είναι αυτοσκοπός. Ο στρατός δεν είναι ...λαϊφ-σταϊλ. Δεν υπάρχει λόγος να έχουν στρατό οι Τούρκοι, φερ' ειπείν. Αυτό που χρειάζεται είναι να αλλάξει πολιτική η κυβέρνηση τους.
Δεν ξέρω τι τις θέλουν τις ειδικές δυνάμεις οι Τϋλανδοί. Με ποιόν πολεμάνε; Αλλά τον πάγο που θα τον βρούν στη χώρα τους και εκπαιδεύονται βουτώντας σε πάγο; Το να δαγκάνεις φίδια και το καροτσάκι επί κ*λου σε τι χρησιμεύει;
-.
Τυγχάνει να έχω ομάδες με Ασιάτες πρώην ειδικών δυνάμεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικές φορές γελάω αλλά τις περισσότερες κλαίω όταν τους βλέπω κατά την διάρκεια εκπαιδεύσεων και γυμνασίων.
Δεν γνωρίζω εκεί αν περνούν το σχολείο 30,πάντως οι δικοί μου είναι όλοι κομμένοι και σε γελοίες ασκήσεις.
Φυσικά,αν υποτιμήσεις τον αντίπαλο έχεις έρθει αυτόματα σε δύσκολη θέση.
Όμως θα το πω, η ψυχή είναι που μετράει και αυτό το έχει μόνο ο Έλληνας, ο Σέρβος και ο ρωσοΟυκρανός.
Φυσικά η ψυχή σε συνάρτηση με την συνεχή εκπαίδευση.
Ευχαριστώ.
PCASP