Aνταρτοπόλεμος: Η πολιτική φωνή του ΡΚΚ

PKK: Λύση ή Ανεξαρτησία

Τετάρτη, 21 Ιούλιος 2010 12:33

Σε σημαντικότατες δηλώσεις με πολιτική βαρύτητα προχώρησε ο ηγέτης του PKK,  Μουράτ Καραγιλάν, θέτοντας στην Άγκυρα το δίλημμα «πολιτική λύση ή ανεξαρτησία».

Ο Μ. Καραγιλάν μιλώντας στο BBC για άλλη μία φορά ανακοίνωσε πως οι μαχητές του είναι πάντα έτοιμοι να προχωρήσουν σε μία νέα ανακωχή, υπό την εποπτεία του ΟΗΕ, εάν όμως «το κουρδικό ζήτημα επιλυθεί με δημοκρατικό τρόπο, μέσω διαλόγου». Εάν η Άγκυρα δεν αποδεχθεί την πρόταση του PKK τότε θα αναγκαστεί να προχωρήσει στην ανακήρυξη ανεξάρτητου κουρδικού κράτους.

«Ναι, θα κατεβάσουμε τα όπλα μας, εάν το κουρδικό ζήτημα επιλυθεί διά της δημοκρατικής οδού, μέσω διαλόγου. Εάν η τουρκική κυβέρνηση απορρίψει αυτή την πρόταση, θα πρέπει να ανακηρύξουμε την ανεξαρτησία μας» δήλωσε με έμφαση ο Καραγιλάν.

Η Άγκυρα από την πλευρά της ακολουθώντας την συνήθη επωδό σημείωσε πως «δεν σχολιάζει δηλώσεις τρομοκρατών».

Το defence-point.gr, αναφορικά με το συγκεκριμένο θέμα θα πρέπει να σημειώσει πως στην παρούσα συγκυρία, δηλαδή στην παρούσα γεωπολιτική πραγματικότητα της περιοχής μας, το «μήνυμα» των Κούρδων προς την Άγκυρα είναι αξιόπιστο και υπάρχει η δυνατότητα να υλοποιηθεί.

Τα κάτωθι γεγονότα συγκλίνουν προς την συγκεκριμένη άποψη:

Είναι σαφές πως η Άγκυρα σταδιακά αλλά σταθερά αποξενώνεται από κάθε σημαντικό έρεισμα στην περιοχή.

Οι νέο-Οθωμανικές της φιλοδοξίες και τα «νταηλίκια» περνάνε μόνο σε προτεκτοράτα που θέλουν να ονομάζονται ανεξάρτητες κρατικές οντότητες και αναλώνονται μόνο σε «λεκτικές» αναχαιτίσεις όχι των Τούρκων αλλά της πραγματικότητας μέσω θλιβερών νεολογισμών τύπου «στρατηγική ψυχραιμία» και «επιθετική ειρηνική στρατηγική»…

Οι υπόλοιπες πραγματικές κρατικές οντότητες της περιοχής (δηλαδή οι παραδοσιακές μουσουλμανικές δυνάμεις της περιοχής, όπως για παράδειγμα η Αίγυπτος, η Λιβύη ακόμα και χώρες του κόλπου) μέσω πρόσφατων πράξεών τους δείχνουν και διαμηνύουν ξεκάθαρα πως δεν πρόκειται να ανεχθούν νεόκοπους Οθωμανούς στην ανατολική Μεσόγειο οι οποίοι θα πατρονάρουν τους απανταχού «κατατρεγμένους», ενώ προσπαθούν να «ξυπνήσουν» την Αθήνα να υπερασπιστεί τα δικαιώματά της.

Το Ισραήλ από την πλευρά του κάνει στροφή 180 μοιρών στις στρατηγικές του συμμαχίες προχωρώντας σε αμυντική και πολιτική συνεργασία με την χώρα μας και με την Λευκωσία. Το κυριότερο δε σημείο της εξίσωσης είναι πως τόσο το Τελ-Αβίβ όσο και η Ουάσιγκτον «παίζουν» από το 2003 και μετά με τον Κουρδικό παράγοντα. Η συγκεκριμένη σχέση «επισημοποιείται» με τον καλύτερο τρόπο μετά τα γεγονότα στην Γάζα.

Η εξωτερική παράμετρος σε συνδυασμό με το αντικειμενικό πρόβλημα της Τουρκίας να αντιμετωπίσει τον Κουρδικό ανταρτοπόλεμο ο οποίος σταδιακά προσλαμβάνει χαρακτηριστικά τακτικών επιχειρήσεων (επιθέσεις μεγάλων κουρδικών μονάδων κατά στρατοπέδων και εγκαταστάσεων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων) οδηγεί στο συμπέρασμα πως η Άγκυρα βρίσκεται μπροστά σε ένα τρομερό αδιέξοδο.

Είτε αποδέχεται μία πραγματική πολιτική λύση άρα δίνει καθεστώς αυτονομίας στο ένα-τρίτο περίπου της επικράτειάς της και του πληθυσμού της είτε συνεχίζει ένα πόλεμο ο οποίος υπό συγκεκριμένες γεωπολιτικές συνθήκες μπορεί στο άμεσο μέλλον να οδηγήσει αυτό το ένα-τρίτο του πληθυσμού και του εδάφους της σε μία πραγματική ανεξαρτησία.

Το ενδεχόμενο δεν είναι ουτοπικό αφού υπάρχει ήδη στα σύνορά της αυτόνομο Κουρδικό κράτος το οποίο μπορεί σε λίγο καιρό, λόγω των συνθηκών στο Ιράκ μετά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων, να γίνει ανεξάρτητο.

Οι εξελίξεις στα ανατολικά σύνορα της Τουρκίας έχουν άμεση σύνδεση με την Ελλάδα αφού η Αθήνα θα πρέπει να αντιληφθεί πως η αναζωπύρωση και τελική φάση,  κατά τα φαινόμενα, του Κουρδικού ζητήματος θα οδηγήσει την Άγκυρα δε «απονενοημένα διαβήματα» προς την δυτικό της γείτονα σε μια προσπάθεια τόσο να ενοποιήσει το εσωτερικό της όσο και να «αντισταθμίσει» τυχών «απώλειες» στα ανατολικά.

Η συγκεκριμένη πραγματικότητα εάν συνδυαστεί με τον εσωτερικό πόλεμο Παν-ισλαμιστών και Νεότουρκων στην Τουρκία, με την Ελληνική κατάρρευση σε κάθε επίπεδο και με τις ζυμώσεις που λαμβάνουν χώρα στην ανατολική Μεσόγειο με φόντο τον καθορισμό των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών και των υδρογονανθράκων καθιστούν πιθανό το ερχόμενο φθινόπωρο και χειμώνας να είναι «θερμότεροι» από τους συνηθισμένους.

Το «Πίρι Ρέις» και το «Τσεσμέ» φροντίζουν για αυτό… 

 Πηγή: Defence-point.gr