Τον Νοέμβριο του 2005, το Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών και Διεθνούς Ασφαλείας, φιλοξένησε ένα πάνελ με διάφορους ειδικούς ομιλητές, με θέμα τον ρόλο των ειδικών δυνάμεων στα πλαίσια του ανορθόδοξου πολέμου.
Κατά τη έναρξη της συζήτησης, η εισηγητής κυρία Ρόμπινσον, αρχισυντάκτης Αμερικανικών και διεθνών ειδήσεων, που είχε συγγράψει και βιβλίο σχετικά με την «Μυστική Ιστορία των ειδικών δυνάμεων», οδηγήθηκε στην διατύπωση ενός ορισμού σχετικά με τον ανορθόδοξο πόλεμο, (σημ. Ανιχνευτού: λες και δεν... υπήρχε!) και απαρίθμησε τις πολυπλοκότητές του.
Μεταξύ αυτών, βρήκε την διαφορά μεταξύ του φυσικού και του ¨μη κινητικού¨ πεδίου μάχης. Κατά τη άποψή της το πραγματικό κέντρο βάρους στο ανορθόδοξο πόλεμο, βρίσκεται στο μυαλό του πληθυσμού – τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της χώρας (ΗΠΑ) – παρά σε στρατιωτικές ή άλλες εγκαταστάσεις. Η επικέντρωση της προσοχής πρέπει να γίνει στο «μη κινητικό πεδίο μάχης» δηλαδή, σε ενέργειες με στόχο τα συναισθήματα και την αντίληψη των πληθυσμών, ώστε ν’ αποφεύγονται πράξεις βίας, με τις όποιες συνέπειες στους αμάχους.
Μεταξύ αυτών, βρήκε την διαφορά μεταξύ του φυσικού και του ¨μη κινητικού¨ πεδίου μάχης. Κατά τη άποψή της το πραγματικό κέντρο βάρους στο ανορθόδοξο πόλεμο, βρίσκεται στο μυαλό του πληθυσμού – τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της χώρας (ΗΠΑ) – παρά σε στρατιωτικές ή άλλες εγκαταστάσεις. Η επικέντρωση της προσοχής πρέπει να γίνει στο «μη κινητικό πεδίο μάχης» δηλαδή, σε ενέργειες με στόχο τα συναισθήματα και την αντίληψη των πληθυσμών, ώστε ν’ αποφεύγονται πράξεις βίας, με τις όποιες συνέπειες στους αμάχους.
Η ίδια παρατήρηση του διαχωρισμού ανταρτών και μαχομένων τμημάτων από τους αμάχους, έγινε από απόστρατο αξιωματικό των ειδικών δυνάμεων ΗΠΑ τον Υπτγο εα κ. Λάμπερτ, ο οποίος διατύπωσε την άποψη ότι μέχρι σήμερα επιδιωκόταν η εξουδετέρωση των ¨κακών¨ με ελαχιστοποίηση προκλήσεως ζημιών στους αμάχους. Εν τούτοις κανένας ως τώρα δεν είχε υποδείξει τον καλύτερο τρόπο αποκοπής των δεσμών μεταξύ ανταρτών και πληθυσμού και των πολυπλόκων σχέσεων που οδηγούν στην επικράτηση του ανταρτικού κινήματος. Πρωτίστως είναι θέμα συλλογής, επεξεργασίας και διανομής πληροφοριών σε κρατικό και διακρατικό επίπεδο. «Η πρόληψη είναι καλύτερη της θεραπείας» είπε.
Ένας άλλος εν ενεργεία αξιωματικός των ειδικών δυνάμεων ο τότε Τχης Τζέημς Γαβρίλης (σημ ανιχνευτού: προφανώς ελληνικής καταγωγής), επιτελής του Πενταγώνου, συμφώνησε με τα λεγόμενα και δήλωσε ότι οι ειδικές δυνάμεις είναι αναγκαίες για τη καταπολέμηση των ανταρτών. Δεν είναι όμως πανάκεια για όλα τα προβλήματα, δήλωσε ένας άλλος ομιλητής. Οι ψυχολογικές επιχειρήσεις οι επιχειρήσεις πολιτικών υποθέσεων( CIMIC ops) και ο πληροφοριακός πόλεμος, διαδραματίζουν σοβαρό ρόλο και πρέπει ν' αξιοποιούνται.
Το 90% των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ χρησιμοποιούνται στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, ειπώθηκε στη συζήτηση. Οι ειδικές δυνάμεις πρέπει να αυξηθούν σε δύναμη, αλλά και οι συμβατικές δυνάμεις πρέπει να εκπαιδεύονται όπως οι ειδικές δυνάμεις για ν’ αντιμετωπίσουν επιτυχώς τους αντάρτες.΄
Όλα αυτά ειπώθηκαν και στη συνέχεια ένα προς ένα, υλοποιήθηκαν μέχρι σήμερα, κυρίως στο Αφγανιστάν, όπου το αντάρτικο έχει ¨φουντώσει¨. Αλλά, για προσέξτε τι λέει ο αξιόλογος και ...καταφρονεμένος στρατιωτικός μας κανονισμός του 1963, για το θέμα:
- Οι δυνάμεις Καταδρομών μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τον αποδοτικώτερο τρόπο εναντίον ανταρτών, λόγω της ειδικής οργάνωσης, εκπαίδευσης, ταχυκινησίας, ευκινησίας, αντοχής των ανδρών σε σύντονες και επίπονες πορείες, της δυνατότητας να διαβιώσουν και να δράσουν αποτελεσματικά σε οποιοδήποτε έδαφος και με τις πλέον δυσμενείς συνθήκες.
- Επιπλέον, μπορούν ευχερώς και αποτελεσματικά να διεισδύσουν από ξηρά, θάλασσα και αέρα και να εφαρμόσουν μεθόδους παρόμοιες με αυτές των ανταρτών.
- Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά των δυνάμεων αυτών είναι η ικανότητα ταχείας διασποράς και συγκέντρωσης που επιδρά τόσο στην ασφάλεια τους όσο και στην επίτευξη του αιφνιδιασμού.....και συνεχίζει με δυνατές αποστολές.
- Η ύπαρξη λεπτομερών πληροφοριών, για την καταπολέμηση των ανταρτών είναι απολύτως αναγκαία. Χωρίς την ύπαρξη αποτελεσματικών δικτύων πληροφοριών και αντικατασκοπείας, η διεξαγωγή επιχειρήσεων κατά των ανταρτών θα έχει σαν αποτέλεσμα την άσκοπη σπατάλη χρόνου υλικού και προσπάθειας των στρατευμάτων
- Ο ψυχολογικός πόλεμος σχεδιάζεται και διεξάγεται με σκοπό την υποστήριξη της δράσης των στρατιωτικών και πολιτικών αρχών εναντίον των ανταρτών και την απόκτηση του ελέγχου και της διοίκησης της χώρας. Απαιτείται δημιουργία κλίματος δυσπιστίας προς το ανταρτικό κίνημα, προσέγγιση και συνεχής ενημέρωση του πληθυσμού για τις καταστροφές που προκαλούν οι αντάρτες, απόκτηση της συμπαθείας του πληθυσμού με παροχή βοήθειας και προστασίας....κλπ. Αναφέρεται η μεθοδολογία και άλλα σχετικά.
- Η σχεδίαση και η εκτέλεση ανταρτικών επιχειρήσεων απαιτούν προσωπικό εκπαιδευμένο σε αντικείμενα ανορθοδόξου πολέμου.....κλπ. Συνεχίζεται με λεπτομέρεια η περιγραφή της εκπαίδευσης.
Όπως βλέπουμε όλα καλύπτονται λιτά, περιεκτικά και με σαφήνεια. Αξίζει ο κόπος να τον διαβάσουν οι ασχολούμενοι περί αυτά συνάδελφοι εν ενεργεία. Ακόμη καλύτερα αν διαβάσουν και το νεώτερο που ελπίζω να έχει ήδη κυκλοφορήσει.
Επομένως το πάνελ των ειδικών, μάλλον ανακάλυψε ξανά τον...τροχό, επιβεβαιώνοντας ό,τι έχει αποδειχθεί στην πράξη, στο παρελθόν.
Σας χαιρετώ καταδρομικά,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.