Ο Κρυστάλλινος Στρατηγός

-->

        

Μάϊος του 2010: Ο Στρατηγός Μακ Κρύσταλ σε συνέντευξη τύπου, με τον εκπρόσωπο τύπου του Λευκού Οίκου Ρόμπερτ Γκίμπς αριστερά και τον πρέσβη των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, Κάρλ Αϊκενμπέρυ.

     
Τον Ιούνιο του 2009, ο Στρατηγός Στάνλεϊ Μακ Κρύσταλ ανέλαβε την διοίκηση όλων των συμμαχικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν , πλήρης ελπίδων και προσδοκιών απ’ όλους. Πριν απ’ αυτό, υπήρξε ο διοικητής της Μικτής Δύναμης ISAF, δηλ. των δυνάμεων μάχης (ISAF Joint Force) και προγενέστερα της Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων των ΗΠΑ, θέση περίοπτη και αμέσως υπό τον ΥΕΘΑ.


Ο Στρατηγός, χαρακτηρίζεται από τους στρατιωτικούς κύκλους, σαν αυθεντία στις ειδικές επιχειρήσεις και ιδιαίτερα στις επιχειρήσεις εναντίον ανταρτών, κάτι που αποτελεί πολύ αποφασιστικό παράγοντα στην εποχή των ασύμμετρων απειλών.


Διαδέχθηκε τον Στρατηγό Ντέιβιντ Μακ Κίμαν, ένα άριστο αξιωματικό, αλλά με γνώσεις κυρίως συμβατικών επιχειρήσεων. «Χρειάζεται μία νέα προσέγγιση σ’ αυτό το θέατρο επιχειρήσεων για την εξυπηρέτηση των εθνικών μας συμφερόντων», είπαν από το ΥΕΘΑ, τότε.


Οι στρατιωτικοί αναλυτές και οι βετεράνοι που είχαν υπηρετήσει μαζί του, τον περιγράφουν σαν ένα αξιωματικό που δίνει σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια, ευπροσάρμοστο σε καταστάσεις, πάντοτε δίνει απλές και πρακτικές λύσεις και γνώστη του Αφγανιστάν, στο οποίο υπηρέτησε στα πλαίσια των ειδικών επιχειρήσεων. Η διακλαδική δύναμη ειδικών επιχειρήσεων «121» υπό τον Μακ Κρύσταλ, έκανε θραύση στη σύλληψη και την εξουδετέρωση στόχων υψηλής αξίας. Μονάδες κάτω από την διοίκησή του στο Ιράκ, έχουν επιβραβευθεί για τη σύλληψη του Σαντάμ Χουσεΐν και το θάνατο του Αμπού Μουσάμπ αλ Ζαρκάουϊ , του αρχηγού της Αλ Κάιντα στο Ιράκ.


Όλοι ήθελαν ένα πιο ελαφρύ ¨πάτημα¨ στο Αφγανιστάν, κυρίως με ειδικές επιχειρήσεις, για την αποφυγή παράπλευρων απωλειών στον πληθυσμό από τους βομβαρδισμούς και τις μάχες συμβατικών στρατευμάτων Άλλωστε ο χειρότερος αντίπαλος για τον αντάρτη είναι ο αντάρτης, δηλαδή στην περίπτωσή μας οι ειδικές δυνάμεις. Αυτό είναι κάτι, που έχει βγεί από την εμπειρία του παρελθόντος και ενώ διδάσκεται στα στρατιωτικά σχολεία, συνήθως ξεχνιέται, εκτός από το προσωπικό των Ειδικών Δυνάμεων, που το ξέρουν πολύ καλά το.. μάθημα!

Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης των ΗΠΑ, Ντικ Τσένι εγκωμίαζε τον Στρατηγό, σαν την καλύτερη επιλογή, ο ειδικός απεσταλμένος του Λευκού Οίκου για το Αφγανιστάν και το Πακιστάν Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, προέβλεψε επίδραση ακόμη και στις ανταρτικές δυνάμεις που λειτουργούν στο Πακιστάν.

Τα πράγματα όμως δεν πήγαν τόσο καλά. Το πρόσφατο δημοσίευμα του περιοδικού «Rolling Stone», μετά από προγραμματισμένη συνέντευξη τύπου που έδωσε ο Στρατηγός σε δημοσιογράφο και περισσότερο τα καυτά σχόλια των αξιωματικών του επιτελικού του γραφείου σε ώρες χαλάρωσης, πίνοντας ίσως μπύρες, σε βάρος της κυβέρνησης Ομπάμα, των στενών συνεργατών του και αυτού του ίδιου του προέδρου, προκάλεσαν την οργή του προέδρου, τη δυσφορία και την αντίδραση όλων όσων σχολιάστηκαν από το Στρατηγό και βέβαια σε λίγες ώρες ίσως προκαλέσουν την αποστρατεία, του τόσο πολυπαινεμένου, πριν από ένα χρόνο, Μακ Κρύσταλ.

Το τί ακριβώς ειπώθηκε, το γράφουν όλες οι μεγάλες εφημερίδες. Αυτό που μένει είναι ότι ο Διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, ενός δύσκολου και απρόβλεπτου Θεάτρου Επιχειρήσεων, με τον ανταρτοπόλεμο να μαίνεται, εκφράζει με άκομψο πράγματι τρόπο, τη δυσαρέσκειά του και την έλλειψη εμπιστοσύνης στην πολιτική του ηγεσία. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί δεν τον ελάμβαναν υπόψη τους όταν τους μίλαγε; Μήπως γιατί ενώ δεν έχουν ιδέα από στρατιωτικές επιχειρήσεις, προσπαθούν να χειραγωγήσουν τον Στρατηγό που έχει την ευθύνη 30.000 ψυχών μαχητών αλλά και πολιτών σε ένα εχθρικό περιβάλλον;

Το ατύχημα για τον Στρατηγό είναι ότι δεν ζούμε στην εποχή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, για να ανακηρυχθεί "Αύγουστος" και να στρέψει τις λεγεώνες του προς την Σύγκλητο! Εδώ αρκέστηκε ο Στρατηγός, που τον χαρακτήρισαν κάποιοι "φευγάτο" γι’ αυτά που είπε, να ζητήσει προφορικά και έγγραφα συγγνώμη. Κλήθηκε για απολογία από τον πρόεδρο Ομπάμα τον "άσχετο", έτσι τον είπαν κάποιοι επιτελείς του Στρατηγού, στον δημοσιογράφο και σε λίγο θα επακολουθήσει το αποτέλεσμα.

Δεν γνωρίζω βέβαια αν είχαν προηγηθεί διοικητικές αναφορές και πώς λειτούργησαν τα επιτελεία. Το σίγουρο είναι ότι ο Στρατηγός δεν είναι «επικοινωνιακός».Γνωρίζοντας τους κινδύνους, μετά από όσα έχει ζήσει στην στρατιωτική του ζωή, εκτιμώ ότι βλέπει τους πολιτικούς από «25.000 πόδια ψηλά», όπως συνηθίζουν να λένε στις Ειδικές Δυνάμεις οι αλεξιπτωτιστές ελεύθερης πτώσης για τους "άσχετους".

Υποτίμησε τον "αντίπαλο" όμως και θέτει ένα μεγάλο δίλημμα στον πολιτικό του προϊστάμενο, αν θα πρέπει να τον αντικαταστατήσει ενώ είναι κρίσιμες οι στιγμές στο Αφγανιστάν. «Ουδείς αναντικατάστατος» όμως! Υπάρχουν πολλοί διάδοχοι με πρώτο κατά τη γνώμη μου, τον τωρινό διοικητή της ISAF Joint Force, Αμερικανό Στρατηγό Ροντρίγκεζ, αλλά υπάρχει και ο Στρατηγός Πετρέους, διοικητής της CENTCOM και ο Πεζοναύτης Στρατηγός Ματίς, διοικητής της Joint Force Command, γνώστης και αυτός του ανταρτοπολέμου.


Συμπερασματικά βγαίνει ότι:

- Ο κακός συντονισμός πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας οδηγεί σε λάθη με ανυπολόγιστες συνέπειες. Ο καθένας πρέπει να παραμένει στο "είδος" του.

- Προσέχουμε τι λέμε στους δημοσιογράφους, ακόμη και όταν πίνουμε μπύρες μαζί τους.

- Χρησιμοποιούμε όσο πιo πολύ μπορούμε το γραφείο τύπου του στρατηγείου.

- Δεν λέμε στον τύπο αυτά που μας δυσαρεστούν , αλλά σε αυτούς που οφείλουν να ακούσουν, με τα κατάλληλα επιχειρήματα.

- Όταν δεν μιλάμε σε.. κομάντος είμαστε προσεκτικοί! Δεν είναι όλοι τόσο... εχέμυθοι!

Έτσι, ο κρυστάλλινος σε όλα Στρατηγός των Ειδικών Δυνάμεων, ¨ράγισε¨ σαν το.. κρύσταλλο. Ο δημοσιογράφος, έκανε την τύχη του!


Ο Ανιχνευτής