Το νέο μπέργκιν των Αλεξιπτωτιστών

Δείγμα του νέου τύπου μεσαίου μπέργκιν των Αμερικανών αλεξιπτωτιστών, προσαρμοσμένο σε εξάρτυση  αλεξιπτώτου Τ-11.  (Πηγή)

Από το 2015, έχουν ξεκινήσει οι δοκιμές στον αμερικανικό στρατό για ένα νέο μπέργκιν που θα εξυπηρετεί καλύτερα  τους αλεξιπτωτιστές. Το MOLLE 4000 (Modular Lightweight Load-carrying Equipment) δηλαδή στα ελληνικά, "Συνδυαζόμενο ελαφρύ σύστημα μεταφοράς φόρτου", προήλθε σαν επιχειρησιακή απαίτηση, μετά από πολλές παρατηρήσεις και αναφορές μονάδων αλεξιπτωτιστών και ειδικών δυνάμεων, που δυσκολεύονταν με το μεγάλο μπέργκιν  στην εκτέλεση αλμάτων, αλλά ούτε και το μικρό τους εξυπηρετούσε για τη μεταφορά όλων των υλικών τους.

Γιατί όπως καταλάβατε, ο αμερικανικός στρατός μέχρι τώρα διαθέτει δύο τύπους μπέργκιν, το μικρό, με χωρητικότητα 50 περίπου λίτρων και το μεγάλο χωρητικότητας 90 λίτρων. Το νέο μπέργκιν διαθέτει χωρητικότητα 60 λίτρων και τους βολεύει ..όλους! Το έχουμε ξαναπεί ότι όποιος έχει το χρήμα   .."χαλάει και πλερώνει..."! Αφήνουν τα μεγάλα για αποστολές περιπόλων μεγάλου βάθους, ή για επιχειρήσεις σε αρκτικό ή χιονοσκεπές περιβάλλον, όπου χρειάζεσαι επιπλέον ειδικό εξοπλισμό.

Το αξιοπρόσεκτο όμως με αυτό το νέο μπέργκιν, είναι ότι έχει ενσωματωμένο το σύστημα ταχείας απελευθέρωσης φόρτου ενός σημείου. Με ένα φερμουάρ, ανοίγει η θήκη μεταφοράς των ιμάντων "Η", όπως λέγονται οι ιμάντες πρόσδεσης του φόρτου μπέργκιν των αλεξιπτωτιστών και χρησιμοποιούνται πολύ γρήγορα. 

Συσκευασμένο  μπέργκιν MOLLE 4000,  με ιμάντα "Η".  Φαίνεται η βάση του με φερμουάρ που μπορεί ν' ανοίξει για προσθαφαίρεση αντικειμένων μέσα στον κύριο χώρο. Οι δοκιμές θα δείξουν την αντοχή του. (Πηγή)

Ένα ακόμη καλύτερο σημείο είναι ότι το νέο μπέργκιν συσκευασμένο για ρίψη,  μπορεί να ανοίξει στον κύριο χώρο του και από κάτω! Όπως ξέρουν όσοι είναι αλεξιπτωτιστές (και έχουν κάνει άλματα με φόρτο), το μπέργκιν συσκευάζεται με τους ιμάντες "Η", με τρόπο που αγκιστρώνεται επάνω στην εξάρτυση του αλεξιπτώτου και κρέμεται ανάποδα και με την πλάτη του (φορέα) προς τα πόδια του αλεξιπτωτιστή. Έτσι, ό,τι έχεις βάλει μέσα, ...αυτό είναι! Αν θέλεις να προσθαφαιρέσεις πράγματα την τελευταία στιγμή, πρέπει να κάνεις δύο λεπτά για να αποσυσκευάσεις τους ιμάντες "Η", να ανοίξεις το μπέργκιν σου και μετά χρειάζεσαι άλλα 5 με 10 λεπτά για να επανασυσυσκευάσεις το φόρτο!

Με το νέο μπέργκιν, έτσι όπως κατασκευάζεται με δυνατότητα ανοίγματος του κύριου χώρου του και από κάτω, μπορείς - όπως λένε οι κατασκευαστές -  ενώ είσαι φορτωμένος στο αεροπλάνο, ν' ανοίξεις το καπάκι, να βγάλεις ή να βάλεις πράγματα, χωρίς να χρειάζεται να πειράξεις τη συσκευασία! Εξαιρετική ιδέα και ελπίζω να δουλέψει, γιατί ακόμη πειραματίζονται.

Ο φορέας του μπέργκιν δεν είναι πλέον μεταλλικός όπως ήταν παλιά, αλλά κατασκευασμένος από πλαστικό μεγάλης αντοχής, τουλάχιστον ίσης  (λένε οι κατασκευαστές) αυτής, του μεταλλικού, Χρησιμοποιείται ο ίδιος φορέας, που έχουν τα μπέργκιν των Αμερικανών πεζοναυτών.

Σήμερα καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια για ελαφρύτερους φόρτους και επομένως και ελαφρύτερα αλλά εξαιρετικής αντοχής μπέργκιν. Έτσι οι κατασκευαστές, πέραν των πλαστικών σκελετών,  χρησιμοποιούν ύφασμα Cordura* των 500 Den**, σε σημεία του μπέργκιν όπου δεν υπάρχει μεγάλη καταπόνηση, αντί των 1000 Den, που χρησιμοποιούσαν συνολικά σε όλο τον γυλιό, μέχρι τώρα. Βασικά είναι θέμα τεχνικών προδιαγραφών οι οποίες  πρέπει να καλύπτουν τις επιχειρησιακές απαιτήσεις του υλικού. 

Την δεκαετία του '80 και του '90, που είχαμε τα παλιά μπέργκιν με το "σαμάρι", όπως ονομάζαμε τον σιδερένιο σκελετό, τον προσέχαμε πάρα πολύ να μην τον κτυπήσουμε κατά την ρίψη με αλεξίπτωτο. Γι' αυτό άλλωστε και η τεχνική της συσκευασίας ήταν τέτοια, που το μπέργκιν όπως δενόταν με τον ιμάντα καθόδου, ακουμπούσε στο έδαφος πάντα με το μέρος που είχε τις εξωτερικές θήκες.

Όπως διασταυρώνονταν οι ιμάντες "Η" στην πλάτη του μπέργκιν, περνούσαμε τον ιμάντα καθόδου και κάναμε μια σφιχτή θηλιά, για να μην μετακινείται το δέσιμο και όταν απελευθέρωνε ο αλεξιπτωτιστής το μπέργκιν στον αέρα, αυτό κρεμόταν από αυτό το σημείο και ο σκελετός του δεν στράβωνε σε πιθανό κτύπημα. Βέβαια κατά την  προσγείωση συνέβαινε, ειδικά όταν έπεφτες σε νερό, να δυσκολεύεσαι να λύσεις τη θηλιά. Εκεί, για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων και κοψίματος του ιμάντα, "έπαιζε" και η χρήση κρίκου αναρριχητή, όπως βλέπετε στην εικόνα παρακάτω. Έβγαζες τον κρίκο και απελευθέρωνες γρήγορα τον φόρτο. 

Χρήση κρίκου αναρριχητή για την πρόσδεση του ιμάντα καθόδου επάνω στον ιμάντα "Η" (Πηγή)

Στέκομαι λίγο στο σύστημα απελευθέρωσης φόρτου ενός σημείου, που στην εποχή μου δεν είχαμε. Εμείς χρησιμοποιούσαμε τους δύο "ιμάντες προσδέσεως δακτυλίου D" όπως ονομάζονται, τους οποίους συνδέαμε με τις πόρπες τριβής και δημιουργούσαμε βρόγχο ταχείας απελευθέρωσης. Έτσι στον αέρα ο αλεξιπτωτιστής τραβάει τους ιμάντες και το μπέργκιν ελευθερώνεται και κρέμεται κάτω από τον αλεξιπτωτιστή με τον ιμάντα καθόδου. 

Το σύστημα ταχείας απελευθέρωσης ενός σημείου είναι σαφώς πιο βολικό και ίσως πιο ασφαλές, από πλευράς ευχέρειας για την έγκαιρη απελευθέρωση του μπέργκιν. Όσοι το έχουν χρησιμοποιήσει, μπορούν να μας πουν τη γνώμη τους.

Ιμάντας "Η" με σύστημα ταχείας απελευθέρωσης ενός σημείου (Πηγή)

Όλα εξελίσσονται! Θυμάμαι παλιά, πώς πειραματιζόμασταν για την καλύτερη κατασκευή ιμάντων "Η", ειδικά για την θαλάσσια ρίψη ομάδας, με ελαστική βάρκα τύπου IBS. Ένας έπαιρνε την βάρκα, ένας άλλος τα 7 κουπιά και δύο άλλοι έπρεπε να φορτωθούν και να πέσουν με δύο μπέργκιν, το δικό τους συν ένα ακόμη που αντιστοιχούσε στους δύο πρώτους με τη βάρκα και τα κουπιά. Βάλε και τα όπλα!

Γίνονταν δοκιμές και ο κυρ Γιάννης Ζουμής, δούλευε συνεχώς για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις μας, ώστε να μην μας φεύγουν οι φόρτοι στον αέρα για να διαλυθούν στην επιφάνεια του νερού. Υπήρχε το μεράκι και ο ενθουσιασμός! Η συσκευασία της ΣΧΑΛ, έκανε χρυσές δουλειές τότε! Φτάνει να πω ότι σε διεθνείς επιδείξεις τέτοιων αμφίβιων επιχειρησιακών αλμάτων στη Διεθνή Σχολή Περιπόλων (ILRRPS) στη Γερμανία, η χώρα μας είχε εξαιρετική εμφάνιση.

Σε μια τέτοια επίδειξη το 1983 όμως, είχα εντυπωσιαστεί και εγώ από την εμφάνιση μιας ομάδας Βρετανών SBS. Εμείς πέσαμε με τη βάρκα μας και τα κουπιά μας! Και αυτοί έπεσαν με τη βάρκα τους, αλλά συσκευασμένη με τη μηχανή τους, σαν ξεχωριστός φόρτος, όπως συνηθίζεται απ' όλους σχεδόν σήμερα. Δεν μου έκανε αυτό εντύπωση! Οι ειδικές πλαστικές στολές τους, όχι βατραχανθρώπου υγρού τύπου όπως φορούσαμε εμείς, αλλά στεγανού τύπου και κυρίως οι λαστιχένιες ..εξαρτύσεις μάχης που φορούσαν, με πολλές φυσιγγιοθήκες μπροστά με εντυπωσίασαν. Έτσι έπεφταν στο νερό με το όπλο έτοιμο για χρήση, ενώ εμείς έπρεπε, αφού ανεβαίναμε στη βάρκα, να αναδιοργανωθούμε και να εξοπλιστούμε ανοίγοντας τα συσκευασμένα και αδιαβροχοποιημένα μπέργκιν μας.


Ανιχνευτής

Σημειώσεις

*Η Cordura είναι ένα ανθεκτικό, αξιόπιστο ύφασμα,  που αντέχει στις καταπονήσεις και στις πολλές χρήσεις. Κατασκευασμένα από υλικά υψηλής αντοχής , τα υφάσματα Cordura είναι εξαιρετικά ανθεκτικά. Διατίθενται σε πολλούς τύπους, από πολύ λεπτά μέχρι χοντρά. Είναι υφάσματα για γερά και ανθεκτικά προϊόντα: από εξοπλισμό βουνού και φόρμες εργασίας, μέχρι αποσκευές και στρατιωτικό εξοπλισμό.

Χαρακτηριστικά/ Ιδιότητες

• Μεγάλη διάρκεια ζωής και ιδανική σχέση αντοχής – βάρους
• Αντοχή στα σκισίματα, γδαρσίματα και την τριβή
• Εξαιρετικές δυνατότητες προσαρμογής 

**Den είναι μια μονάδα μέτρησης της γραμμικής πυκνότητας μάζας των ινών των υφασμάτων. Στην πραγματικότητα είναι ένας αριθμός που ορίζει την μάζα μιας κλωστής σε γραμμάρια ανά 9000 μέτρα. Το πλήρες όνομα της μονάδας είναι Denier και οφείλεται στο ομώνυμο γαλλικό νόμισμα. Δεδομένου ότι 1 den ισούται με 1 γραμμάριο ανά 9000 μέτρα, αν κάνουμε την αναγωγή στο μέτρο θα υπολογίσουμε ότι 1 den = 0.111 mg/m. Όσο μεγαλύτερη είναι η τιμή Den, τόσο πιο ανθεκτικό είναι το ύφασμα.

Το τάμπλετ των ειδικών δυνάμεων

Προετοιμασία για νυκτερινό άλμα ελεύθερης πτώσης. 

Έχετε κινηθεί ποτέ βράδυ με άσχημο καιρό σε άγνωστο δασωμένο και ορεινό έδαφος, με μια πυξίδα ή με ένα απλό GPS; Όσοι ξέρουν, καταλαβαίνουν την δυσκολία! 

Τώρα φαντασθείτε να πέφτετε στο κενό, βράδυ, μέσα στα πυκνά σύννεφα, από ύψος ...7 χιλιομέτρων και μετά από λίγο, να ανοίγει το αλεξίπτωτο και θα πρέπει να προσανατολιστείτε και να κάνετε νυκτερινή πορεία στον αέρα για 40 λεπτά, για να προσγειωθείτε 50 χιλιόμετρα πιο πέρα, εκεί που θέλετε και να συνεχίσετε με τα πόδια!

Σχεδόν περίπατος, φαντάζει η πρώτη κίνηση, σε σχέση με τη δεύτερη!

Προετοιμασία για νυκτερινό άλμα (Πηγή)

Μιλάμε για άλματα στρατιωτικής ελεύθερης πτώσης με πλήρη φόρτο από μεγάλο ύψος, μέχρι 25.000 πόδια! Δεν έχουν καμιά σχέση με τα "τουριστικά" άλματα αναψυχής που εκτελούνται από οποιονδήποτε, σε ύψη που φτάνουν μέχρι 10.000 πόδια.

Γι' αυτούς τους στρατιώτες των ειδικών δυνάμεων, που η δουλειά τους επιβάλλει να ξέρουν να διεισδύουν από αέρα, απαιτούνται τα καλύτερα υλικά και φυσικά μέσα σ' αυτά και όργανα προσανατολισμού και τήρησης κατεύθυνσης κατά τη νύκτα, πετώντας με το αλεξίπτωτο. Υπάρχουν τέτοια υλικά; Σαφώς και υπάρχουν και όσο η τεχνολογία προχωρεί, αναβαθμίζονται συνεχώς.

Ο πλοηγός, προσαρμοσμένος επάνω στην εξάρτυση του αλεξιπτωτιστή

Ένα τέτοιο υλικό εμφανίζει η αμερικανική εταιρεία Αirborne Systems, που το ονομάζει "Pilot navaid". Για την ακρίβεια, συνεργάσθηκε με την Panasonic,  η οποία παράγει ένα πολύ καλό και ανθεκτικό τάμπλετ, το  Toughpad FZ-X1. Οι πρώτοι έβαλαν το πρόγραμμα και οι άλλοι την έτοιμη συσκευή, για να βγάλουν τελικά, ένα πολύ καλό όργανο πλοήγησης αλεξιπτωτιστών το οποίο ...μόνο καφέ δεν κάνει! 

Ο αλεξιπτωτιστής με τη χρήση αυτού του ηλεκτρονικού πλοηγού, μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξέρει ταχύτητα και κατεύθυνση ανέμου, ύψος και απόσταση από το επιλεγμένο σημείο προσγείωσης. Επίσης μέσα στην οθόνη βλέπει το χάρτη της περιοχής, τη θέση του, όπως και τις θέσεις των άλλων μελών της ομάδας του, που όλοι βρίσκονται στον αέρα και κινούνται.

Ο πλοηγός, έχει σύνδεση Wi-Fi και ενσωματωμένο Σ/Α (ασύρματο), ώστε να μπορούν να συνεννοούνται τα μέλη της ομάδος μεταξύ τους.

Ο πλοηγός, όπως φαίνεται προσαρμοσμένος
επάνω στον αλεξιπτωτιστή.

Το ταμπλετάκι της Panasonic, που ζυγίζει μόνο 427 γραμμάρια, είναι φιλικό στο χρήστη και κάποιος που φοράει γάντια μπορεί να το χειριστεί πολύ εύκολα. Η οθόνη του είναι αρκετά φωτεινή, με ένταση που κάνει τον χειριστή να τη βλέπει καθαρά, ακόμη και αν έχει τον ήλιο απέναντί του.

Οι επιδόσεις του, υπερκαλύπτουν τις αμερικανικές στρατιωτικές προδιαγραφές MIL-STD-810G. Αντέχει σε πεσίματα από 3 μέτρα ύψος, είναι αντι-σοκ, αδιάβροχο, απόλυτα προστατευμένο από σκόνες και λάσπες, και μπορεί να παραμείνει βυθισμένο σε νερό βάθους 1,5 μέτρων, τουλάχιστον για μισή ώρα, σύμφωνα με τις πιστοποιήσεις ΙΡ65 και ΙΡ68. Λειτουργεί σε θερμοκρασίες από -20 μέχρι 60 βαθμούς Κελσίου και η μπαταρία του διαρκεί για 14 ώρες συνεχούς λειτουργίας, ενώ επαναφορτίζει σε λιγότερο από μια ώρα.

Εννοείται, ότι μετά την προσγείωση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για επίγειες επιχειρήσεις, εξ ίσου καλά.

Το κόστος του τάμπλετ είναι γύρω στα 1200 δολάρια ΗΠΑ. Σαν σύστημα πλοήγησης ίσως να φτάνει και τα 2000 δολάρια. 

Δείτε ΕΔΩ, ένα μικρό βίντεο της χρήσης του πλοηγού,  από αλεξιπτωτιστή.

Ανιχνευτής

Τι προτιμάς να σε κτυπήσει; Σφαίρα από Μ4 ή από ΑΚ-47;

Περίεργο ερώτημα, όπως ένα παρόμοιο που ρωτούσε τους κομάντος κάποτε ένας λοχαγός Μοίρας Καταδρομών, όταν ανεβαίναμε ξεθεωμένοι τις ανηφοριές του Καϊμακτσαλάν, 35 χρόνια πίσω! 

"Τι προτιμάς; Φίδι να σε φιλήσει ή γάιδαρος να σε ...κλωτσήσει;" Η φράση ήταν λίγο πιο βαριά βέβαια, αλλά την αφήνω σε κόσμια επίπεδα. Και τα δύο ερωτήματα,υποδηλώνουν το δίλημμα της επιλογής ανάμεσα σε δύο κακά, αυτού που κάνει τη μικρότερη  ζημιά ή είναι πιο ανώδυνο. Δηλαδή το "μη χείρον βέλτιστον", όπως έλεγαν οι Αρχαίοι.

Ένας Αυστραλός γιατρός των ειδικών δυνάμεων, έγραψε τον Νοέμβριο του 2015 ένα άρθρο με παρεμφερή τίτλο, για τραύματα από σφαίρα Μ4 και ΑΚ-47,  σε αυστραλιανό ιστολόγιο, σχετικό με θέματα πρώτων βοηθειών. Στην ουσία κατέγραψε τις εμπειρίες του από πολεμικά τραύματα, έχοντας συμμετάσχει πολλές φορές σε αποστολές στο Αφγανιστάν.

Μπόρεσε και παρατήρησε ομοειδή τραύματα που προκλήθηκαν από βολίδες 5,56 χιλ.  τυφεκίου Μ16 Μ4 και από αντίστοιχες 7,62 χιλ Χ 39 χιλ. από την απόσταση των 200 μέτρων. Συγκεκριμένα σύγκρινε τ' αποτελέσματα των παραπάνω βολίδων σε τραυματισμούς γοφού, δύο διαφορετικών ατόμων.

Στην πρώτη περίπτωση, η σφαίρα τρύπησε τον δεξί γοφό και βγήκε από δεξιά του ίδιου μηρού, προκαλώντας μεγάλο τραύμα. Στη δεύτερη περίπτωση, η σφαίρα προκάλεσε διαμπερές τραύμα χωρίς όμως να προκαλέσει μεγάλη ζημιά.

Ίσως ήταν και θέμα τύχης, αλλά ο γιατρός, έδωσε την επιστημονική του εξήγηση. Ξεκίνησε με την εξίσωση κινητικής ενέργειας: 

E_K=1/2 m·(υ1 ^_  υ2)²  

Δηλαδή η κινητική ενέργεια (ΕΚ) επηρεάζεται από τη μάζα του βλήματος (m) που εισδύει στο ανθρώπινο σώμα, καθώς και από την ταχύτητα του βλήματος (υ). Το βαρύτερο και ταχύτερο βλήμα προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά, από ένα ελαφρύτερο και βραδύτερο βλήμα.  Πρέπει να γίνει κατανοητή η σχετική επίδραση που ασκούν στην κινητική ενέργεια, η μάζα και η ταχύτητα ενός βλήματος. Στην εξίσωση η μάζα διαιρείται δια του 2, ενώ η ταχύτητα υπολογίζεται στο τετράγωνο! Αυτό σημαίνει ότι η ταχύτητα του βλήματος επηρεάζει πολύ περισσότερο την ενέργεια που διαχέεται  στο σώμα κατά την διείσδυσή του σ' αυτό, απ' ό,τι η μάζα του! 

Ο συνδυασμός (υ1 - υ2) προβλέπει την περίπτωση που το βλήμα διαπερνά το σώμα όπου  υ1 είναι η ταχύτητα εισόδου, ενώ υ2 είναι η ταχύτητα εξόδου, έτσι ώστε να υπολογιστεί η ενέργεια που αφήνει το βλήμα μέσα στο σώμα. Αυτονόητο είναι ότι όταν το βλήμα παραμένει στο σώμα το υ2 είναι μηδέν και έτσι μόνο η ταχύτητα υ1 χρησιμοποιείται, για τον υπολογισμό της κινητικής ενέργειας.

Το συμπέρασμα από το σύντομο μάθημα φυσικής είναι ότι αυτό που κάνει την μεγαλύτερη ζημιά στο ανθρώπινο σώμα, είναι ένα βλήμα που έχει μια "αξιοπρεπή" μάζα, είναι πολύ ταχύ και είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε να παραμείνει στο σώμα, αφήνοντας όσο το δυνατόν περισσότερη ενέργεια μέσα σ' αυτό.

Ένα άλλο σημείο που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι η διαφορά της μόνιμης σπηλαίωσης έναντι της πρόσκαιρης. Δηλαδή, η τρύπα που δημιουργεί το βλήμα ενώ διέρχεται το ανθρώπινο σώμα. Η μόνιμη σπηλαίωση που αφήνει το βλήμα, είναι ανάλογη της επιφάνειας του βλήματος που προσκρούει στο σώμα και το διαπερνά! Για παράδειγμα, όταν μια βολίδα διαμέτρου 7,62 χιλ. τυφεκίου ΑΚ-47 διαπεράσει το ανθρώπινο σώμα, θα αφήσει μια τρύπα διαμέτρου 7,62 χιλ. Αν η τρύπα δημιουργηθεί σε ζωτικό όργανο, το τραύμα θα είναι θανατηφόρο! Αν όμως η βολίδα περάσει μέσα από ιστούς μόνο, τότε το τραύμα θα είναι πιο ήπιο και διαχειρίσιμο.

Η πραγματικότητα βέβαια είναι λίγο διαφορετική, όπως έχουμε πει σε προηγούμενο άρθρο, γιατί οι βολίδες των πολεμικών τυφεκίων έχουν την τάση να εκτρέπονται, όταν εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα και να στριφογυρίζουν με το πίσω μέρος τους να κινείται προς τα εμπρός, προκαλώντας έτσι, πολύ μεγαλύτερη ζημιά. Πολύ περισσότερο ζημιογόνος, είναι η πρόσκαιρη σπηλαίωση που δημιουργείται κατά την διείσδυση του βλήματος μέσα στο σώμα. Είναι σαν μια μικρή έκρηξη, της οποίας το εκρηκτικό κύμα εκτοπίζει ιστούς, θρυμματίζει οστά και διαλύει αγγεία, δημιουργώντας μια μπάλα γεμάτη κατεστραμμένους ιστούς και αίμα.

Γι' αυτό τον λόγο, ένα βλήμα υψηλής ταχύτητας, δεν προκαλεί ζημιά μόνο αν διέλθει από ζωτικό όργανο, αλλά περισσότερο με την  προσωρινή κοιλότητα που δημιουργεί. Και όσο πιο μεγάλη κινητική ενέργεια έχει, τόσο περισσότερο εκτείνεται η  πρόσκαιρη σπηλαίωση από την μόνιμη. 

Δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες που παρουσίασε ο γιατρός στο άρθρο του από τραύμα βολίδας 5,56 χιλ.

Στην πρώτη φωτογραφία φαίνεται η είσοδος της βολίδας, με μια μικρή τρύπα στον γοφό. Στην δεύτερη φωτογραφία φαίνεται η ζημιά που προκάλεσε η ίδια η βολίδα, με την εκτροπή που είχε μέσα στο σώμα και την προσωρινή σπηλαίωση που δημιούργησε στο εξωτερικό μέρος του μηρού.

Τέλος φαίνονται στην ακτινογραφία ο θρυμματισμός του μηριαίου οστού από την βολίδα και τα θραύσματα της βολίδας μέσα στους ιστούς (με το έντονο λευκό χρώμα). Οι μαύροι κόκκοι που διακρίνονται στο εξωτερικό μέρος είναι από τον επίδεσμο τύπου Quikclot  που εφαρμόστηκε για να σταματήσει την αιμορραγία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της "αποτελεσματικής" ζημιάς που προκαλεί βολίδα 5,56 χιλ. από τυφέκιο Μ4, όπως έχουμε αναλύσει σε προηγούμενο άρθρο. Η εκτροπή της και ο τεμαχισμός της αφήνει όλη την κινητική ενέργεια μέσα στο σώμα!

Δείτε εδώ ένα βίντεο που δείχνει τ' αποτελέσματα βολίδας 5,56 χιλ. που προσπίπτει σε πειραματική γέλη. 

Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται ένα παρόμοιο τραύμα από τυφέκιο ΑΚ-47. Η σφαίρα μεγαλύτερη και με μικρότερη ταχύτητα, προερχόμενη από την ίδια απόσταση των 200 μέτρων, πέρασε τον γοφό του τυχερού άτυχου στρατιώτη και βγήκε χωρίς πολλές παρενέργειες.

Η μελανιά που φαίνεται στην εικόνα οφείλεται στην μόνιμη σπηλαίωση που δημιούργησε στο δρόμο της η βολίδα. Μετά από την περιποίηση του τραύματος, την επόμενη ημέρα ο τραυματίας συνέχισε την εργασία του.

Η βολίδα 7,62 χιλ. διερχόμενη από τους ανθρώπινους ιστούς, δεν παρουσιάζει την μεγάλη εκτροπή της αντίστοιχης 5,56 χιλ. και έτσι δεν προκαλεί εκτεταμένες βλάβες.

Σε άλλη περίπτωση, όπως περιγράφει ο γιατρός, η βολίδα 7,62 χιλ. τρύπησε την κοιλιά, έκοψε ένα κομμάτι του λεπτού εντέρου και σταμάτησε στο κοιλιακό τοίχωμα, χωρίς να έχει αποτέλεσμα εκτροπής ή θραύσης. Ο τραυματίας την γλύτωσε εύκολα με μια λαπαροτομή.

Γι' αυτό λοιπόν, όπως ο ίδιος υποστηρίζει, αν είναι να χτυπηθεί από τυφέκιο, προτιμά το ΑΚ-47, από το Μ4! Το τραύμα του πρώτου, πιθανόν να είναι πιο διαχειρίσιμο του δεύτερου!

Περί ορέξεως...    Καλύτερα είναι να μην έχεις την εμπειρία!

Ανιχνευτής

Πηγή