Εφ' όπλου Λόγχη.

Ο διμοιρίτης

Οι ανιχνευτές

Τα άδοξα καθάρματα

Η πορφυρή καρδιά!

Ο βετεράνος

Ο ηρωικός θάνατος του Διοικητή

Ξημέρωσε Κυριακή. Ήταν 21 Ιουλίου 1974. Ώρα 9η πρωινή. Στη δεξιά πτέρυγα της 33 Μοίρας Καταδρομών, ο Διοικητής μας Τχης Γεώργιος Κατσάνης, προσπαθεί να εξουδετερώσει την τουρκική αντίσταση βοηθούμενος από τέσσερις καταδρομείς. Κάλυψη και στους πέντε παρείχαμε εγώ με δεύτερο καταδρομέα, που βρισκόμασταν κρυμμένοι πίσω από ένα μεγάλο βράχο, σε απόσταση πενήντα περίπου μέτρων. Άλλες ομάδες μας κάλυπταν πιο πίσω, χωρίς όμως οπτική επαφή με το σημείο, προφανώς λόγω της ιδιομορφίας του εδάφους στη συγκεκριμένη περιοχή του Αγίου Ιλαρίωνα.

Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο ο Διοικητής σηκώνεται και προσπαθεί να λάβει προωθημένη θέση μάχης. Και ενώ όλοι στοχεύαμε μπροστά προς το μέρος της τούρκικης αντίστασης, σφαίρα ελεύθερου σκοπευτή, προερχόμενη από την άλλη πλευρά του βράχου, κτυπάει το Διοικητή από αριστερά. Το σημείο απ’ όπου προήλθε η σφαίρα ήταν αδύνατο να ελεγχθεί για δυο λόγους: πρώτον, βρισκόμασταν πίσω από το μεγάλο βράχο και ήταν ορατό μόνο από την αντίθετη κατεύθυνση. Δεύτερον, η ενέργεια των Τούρκων, να διεισδύσουν στις θέσεις μας με αυτό τον τρόπο κατά την ώρα της μάχης, ήταν ύπουλη, επικίνδυνη και άκρως ριψοκίνδυνη.

Τη στιγμή που ο Διοικητής μας έπεφτε στο έδαφος, συνεχείς ριπές αυτομάτων όπλων γάζωναν κυριολεκτικά το σημείο εκείνο για αρκετά λεπτά. Προσπάθειές μας να στρέψουμε τα πυρά μας προς τα αριστερά, έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα. Οι Τούρκοι μας καθήλωσαν με καταιγισμό πυρών, ο δε βράχος έγινε διάτρητος από τις εκατοντάδες σφαίρες που δέχθηκε.

Επανειλημμένες και απεγνωσμένες προσπάθειες δυο καταδρομέων από την ομάδα των τεσσάρων να προστρέξουν και να βοηθήσουν το Διοικητή μας απέβησαν άκαρπες, με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν άμεσα. Ένας απ’ αυτούς, στην τελευταία προσπάθειά τους, τραυματίζεται και αποχωρεί. Για δεκαπέντε λεπτά, όλοι αμήχανοι, προσπαθούσαμε απεγνωσμένα ν’ αποφύγουμε το θάνατο από την τουρκική υπεροχή των πυρών. Καταφέραμε μετά δυσκολίας να συνεννοηθούμε, ώσπου τελικά εγκαταλείψαμε το φονικό σημείο καταβεβλημένοι και άφωνοι.

Στη σύντομη διαδρομή μας προς τα πίσω τραυματίστηκε και δεύτερος καταδρομέας. Με μεγάλη δυσκολία τον μεταφέραμε μαζί μας, ενώ ο τρίτος χάθηκε για πάντα από τα μάτια μας, κατευθυνόμενος βορείως, προς την απόκρημνη και άκρως επικίνδυνη πλευρά της Κερύνειας.

Φτάσαμε σε ασφαλέστερο σημείο, 200 μέτρα πιο πίσω. Με τη βοήθεια συντρόφων μας, οι δύο τραυματίες προωθήθηκαν για περίθαλψη. Οι τρεις που απομείναμε, είχαμε υποστεί νευρικό κλονισμό. Δεχθήκαμε την βοήθεια των υπολοίπων, αλλά για αρκετή ώρα δεν μπορούσαμε να συνέλθουμε και να μιλήσουμε.

Η μάχη κράτησε για άλλες δυο ώρες. Απλώς αμυνόμασταν με στόχο τη σωτηρία μας από τα συνεχή και καταιγιστικά πυρά του αντιπάλου. Δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε προς το σημείο όπου βρισκόταν το νεκρό σώμα του Διοικητή μας. Έτσι, ακολουθήσαμε κι εμείς τα τμήματα που άρχισαν εντωμεταξύ να οπισθοχωρούν.

Όσο περνούσε ο χρόνος κι απομακρυνόμασταν, αρχίζαμε να συνειδητοποιούμε τι ακριβώς είχε συμβεί. Ο γενναίος πολεμιστής που μας καθοδηγούσε όλο το βράδυ, ο άξιος Διοικητής, δεν ήταν μαζί μας πια. Ο αείμνηστος Γεώργιος Κατσάνης πέρασε την πύλη των αθανάτων. Πίστεψε στην ελευθερία της Κύπρου κι έχυσε το αίμα του.

Γι’ αυτό, αιώνια θα σ’ ευγνωμονούμε. Σου χρωστάμε την Κερύνεια ελεύθερη. Το σπουδαιότερο, οφείλουμε την ταφή σου.

Συγχώρησέ μας για την εγκατάλειψη του άψυχου κορμιού σου. Σ’ αφήσαμε ψηλά στον Πενταδάκτυλο, ανάμεσα στις άγριες κορφές του Αγίου Ιλαρίωνα, στα χέρια των Τούρκων. Πίστεψέ μας, πραγματικά προσπαθήσαμε, μα δεν τα καταφέραμε.

Φάνηκες κατά πολύ ανώτερός μας. Ελπίζουμε η ψυχή σου να μας συγχωρέσει.

Αιωνία ας είναι η μνήμη σου!

ΠΗΓΗ


(Σημείωση: Το αίμα του το πήραν πίσω,  στο ΚΟΤΖΑΚΑΓΙΑ!)


Ανιχνευτής

ΑΤΤΙΛΑΣ '74

Η μάχη του Κοτζά Καγιά

Σάββατο 20 Ιουλίου 1974. Έχουν περάσει πάνω από δώδεκα ώρες από την έναρξη των τουρκικών επιχειρήσεων για κατάληψη της Κύπρου. Οι καταδρομείς ακατάπαυστα μάχονται σε όλα τα μέτωπα. Η μια επιχείρηση διαδέχεται την άλλη.

Ο Άγιος Ιλαρίων (στο βάθος) αριστερά και το Κοτζάκαγια (δεξιά) φωτογραφημένα εκ Δυσμών. Αριστερά διακρίνεται το ύψωμα του Προφήτη Ηλία.

Ώρα 18.30. Οι 11ος, 12ος και 13ος Λόχοι Κρούσεως της 31 Μοίρας Καταδρομών μόλις έχουν ολοκληρώσει την τοπογραφική ενημέρωση σε πρόχειρες αμμοδόχους στο ύψωμα της Αετοφωλιάς. Μια νέα επιχείρηση τους περιμένει: Η κατάληψη του στρατοπέδου Καταδρομών των Τούρκων στο ύψωμα Κοτζά Καγιά, το οποίο εντωμεταξύ έχει ενισχυθεί από δυνάμεις αλεξιπτωτιστών που πάτησαν το πρωί τα άγια χώματα της Κύπρου.

Το σούρουπο, η εκκίνηση του 13ου Λόχου Κρούσεως, μετά τον επιβεβλημένο έλεγχο ατομικής παραλλαγής. Προσκύνημα και στάση στο εικόνισμα του Προφήτη Ηλία, που βρήκαμε στο μονοπατάκι. Ο Λοχαγός θυμάται πως είναι η ονομαστική γιορτή του. Βράδυ, ώρα 21.00, η διείσδυση στα μετόπισθεν του εχθρού από το σημαδιακό ανάχωμα πλησίον της σκοπιάς.

Ο 13ος Λόχος Κρούσεως διασχίζει τη χαράδρα. Παντελώς ανορθόδοξο και άκρως επικίνδυνο. Όμως μόνο από εκεί δεν θα μας περίμενε ο εχθρός. Εισερχόμαστε στο δάσος της Αγύρτας. Αποφυγή των τουρκικών περιπόλων που ούτε καν διανοούνται πως κινούμαστε σ’ απόσταση αναπνοής από αυτές. Παράλληλα προς τον ίδιο αντικειμενικό σκοπό κινούνται οι 11ος και 12ος Λόχοι Κρούσεως. Το έδαφος τραχύ κι απροσπέλαστο. Κινούμαστε αναρριχώμενοι. Τα κιβώτια πυρομαχικών αλλάζουν συνεχώς χέρια. Ανάβαση με πόδια και χέρια. Φωτιές παντού.

Αριστερά προβάλλει στοιχειωμένο το κάστρο του Άγιου Ιλαρίωνα. Μέσα στους καπνούς. Θεέ μου σ’ ευχαριστούμε που μας αξίωσες να φτάσουμε εδώ. Ψύχωση είχε γίνει ο Άγιος Ιλαρίωνας για όλους τους καταδρομείς όλα εκείνα τα χρόνια. Στους στρατιωτικούς αγώνες των Μοιρών Καταδρομών η επωδός για κάθε Μοίρα ήταν το ανταγωνιστικό σύνθημα ‘‘ …στον Άγιο Ιλαρίωνα εμείς θα βγούμε πρώτοι…’’

Ώρα 22.55. Άφιξη έξω από το στρατόπεδο. Η ομάδα των 22 ανδρών, έχοντας δύο ανιχνευτές, διασταυρώνει με τη σειρά το λευκό, από ασβεστολιθικό κονίαμα, μονοπάτι. Όλοι λαμβάνουν θέση μάχης. Μόνο ο γρύλος διακόπτει την ηρεμία της νύκτας. Μια κουκουβάγια φτερουγίζει δυνατά. Μένουμε όλοι κάτω και σχεδόν δεν αναπνέουμε. Την ίδια ώρα ο 11ος Λόχος Κρούσεως καταλαμβάνει θέση, έτοιμος για την καθήλωση των πολυβολείων του ανατολικού τομέα

Ο 12ος Λόχος αναλαμβάνει την ευθύνη του βόρειου τομέα. Μια απέραντη ησυχία βασιλεύει. Η ηρεμία της νύκτας κάθεται στο θρόνο της. Οι καταδρομείς δεν αισθάνονται τίποτα πια. Περιμένουν αγωνιωδώς το σύνθημα για την κρούση. Ο χρόνος άπειρος. Είναι η ώρα μηδέν.

Ο Λοχαγός δρασκελίζει το πέτρινο τείχος. Πέφτει πάνω στο σκοπό. Τον γαζώνει ακαριαία. Άμεση κινητοποίηση της ομάδας. Μπαίνουμε στους θαλάμους του στρατοπέδου. Το προσωπικό, κυρίως Τούρκοι αλεξιπτωτιστές, είναι κατάχαμα οκλαδόν. Ανυποψίαστοι αναπαύονται. Φανοί θυέλλης στις γωνίες. Καμία αντίδραση. Ο αιφνιδιασμός απόλυτα επιτυχής.

Ταυτόχρονα, καταλαμβάνονται και εκκαθαρίζονται εκ των έσω τα πολυβολεία από τους 11ο και 12ο Λόχους Κρούσεως. Η μάχη κρίθηκε. Μια φωτοβολίδα από το Λοχαγό του 13ου Λόχου Κρούσεως σήμανε την επίτευξη του στόχου. Αποστολή εξετελέσθη. Ώρα 23.15. Έλεγχος του χώρου και των πολεμικών εφοδίων. Τοποθέτηση εχθρικών πολυβόλων σε κατάλληλες θέσεις και λήψη θέσεων μάχης για αντιμετώπιση ενδεχόμενων αντεπιθέσεων.

Είναι μεσάνυκτα. Καταφθάνει σήμα πως η 32 Μοίρα Καταδρομών αντιμετωπίζει προβλήματα στην επιχείρηση Άσπρης Μούττης. Ο Διοικητής του 13ου Λόχου Κρούσεως, με 2 πολυβολητές (ο εις από το Άρσος και ο έτερος από το Μάμμαρι), σπεύδει να ενισχύσει την προσπάθειά της με καλυπτικά πυρά.

Σε λίγο αρχίζει το αναμενόμενο. Στους πρόποδες, Τούρκοι ετοιμάζονται για το γιουρούσι. Ανάβουν φωτιές και αρχίζουν με την καθοδήγηση των ηγητόρων τους αλαλαγμούς. Κατευθύνονται προς εμάς. Μας θεωρούν εύκολη λεία.

Η μάχη είναι σκληρή. Οι Τούρκοι αντεπιτίθενται με μανία. Είναι μάχη κατά κυριολεξία σώμα με σώμα. Οι σφαίρες βουίζουν δαιμονικά από πάνω και δίπλα από τα κεφάλια μας σαν σφήκες. Δεν υπάρχει σιγή ή στάση μεταξύ βολών. Ένα τούρκικο πολυβόλο Browning, 50 χιλιοστών, πολεμικό λάφυρο, τοποθετημένο από μας σχεδόν στην κορυφογραμμή, τους κατακερματίζει από απόσταση τριών περίπου μέτρων. Τα επιτιθέμενα τμήματα διαλύονται. Η ίδια σκηνή επαναλαμβάνεται μέχρι το πρώτο φως.

Η ώρα έχει φθάσει 05.00 της 21 Ιουλίου. Άρχισε να ροδίζει η αυγή. Γνωστοποιείται πως το τάγμα πεζικού που θα έπρεπε να έλθει να παραλάβει το ύψωμα αδυνατεί να εκτελέσει την αποστολή του. Βρισκόμαστε σε εχθρικό έδαφος βαλλόμενοι από κάθε κατεύθυνση. Ακόμα και από τον Άγιο Ιλαρίωνα.

Το ύψωμα είναι διάσπαρτο με πτώματα. Κοράκια υπερίπτανται του χώρου. Οι αντεπιθέσεις έχουν τερματιστεί. Περιεργαζόμαστε το χώρο του στρατοπέδου. Το Διοικητήριο. Τα κρεβάτια είναι εκτός θαλάμων. Αναρτημένα δελτία θέσης με φωτογραφίες. Δίψα. Δροσίζουμε τα χείλη μας με ίχνη νερού από βαρέλι με πετρέλαιο.

Ώρα 12.00 μεσημέρι. Έκδοση νέας διαταγής. Ο 11ος Λόχος Κρούσεως να αναχαιτίσει αποβατικές δυνάμεις στον Καραβά. Οι 12ος και 13ος Λόχοι Κρούσεως να κινηθούν προς τη διάβαση Αγίου Παύλου για αντιμετώπιση τμημάτων αλεξιπτωτιστών. Ανασυγκρότηση στην Αετοφωλιά.

Διώχνουμε το Λόχο. Μένουμε πίσω με τον Υπολοχαγό Ηλία Γλεντζέ. Εκείνος παγιδεύει, με ολύμπια ηρεμία το χώρο κι εγώ τον καλύπτω. Οι Τούρκοι δειλά – δειλά πλησιάζουν. Είναι σε απόσταση μερικών μέτρων. Όταν η παγίδευση του χώρου ολοκληρώνεται, διανοίγουμε με αιφνιδιαστικά πυρά τον κλοιό. Παίρνουμε το μονοπάτι με το πεσμένο δένδρο. Εν μέσω καταιγιστικών πυρών πορευόμαστε ταχύτατα προς τα φίλια τμήματα

Δευτέρα, ώρα 15.00. Διάβαση Αγίου Παύλου. Προσκλητήριο. Νεκρική σιγή. Μόνο το θρόισμα των φύλλων συνοδεύει τη σιωπή μας. Απών ο Χριστοφόρου Χριστόφορος, εκ Ποταμού του Κάμπου, της 74Α ΕΣΣΟ.

Ώρα 15.30 και ο ήλιος ακόμα καίει. Όλοι σε στάση προσοχής. Μάτια νυσταγμένα. Χείλη ξερά. Κορμιά κατάκοπα. Ο Ταγματάρχης Αλέξανδρος Μανιάτης κραυγάζει: ‘‘ Ηθικό; ’’

Η απάντηση μία. Υπόκωφη και μακρόσυρτη: ‘‘ Ακμαιότατο! ’’

Σε λιγότερο από μια ώρα η 31 Μοίρα Καταδρομών αναλάμβανε τη νέα αποστολή της εν καιρώ υποτιθέμενης εκεχειρίας.

Πηγή: Παγκύπριος Σύνδεσμος Εφέδρων Καταδρομέων

Οι μαχητές της Α' Μοίρας Καταδρομών

Τα πολλά λόγια περιττεύουν όταν έρχεται η στιγμή να μιλήσεις για όλα τα παλληκάρια που "κατέβηκαν" στην Κύπρο με τα Νοράτλας στις 21 του Ιούλη του 1974 για να τιμήσουν τα ελληνικά όπλα και να διασώσουν την εθνική μας αξιοπρέπεια. 

Τι μπορεί να πει κανείς για την θυσία αυτών των καταδρομέων που σε μια παράτολμη και απρόσμενη για πολλούς εχθρούς και "φίλους" αποστολή, έχασαν την ζωή τους πετώντας πάνω από την χαροκαμένη Κύπρο, από φιλικά δυστυχώς βόλια, σε μια στιγμή του χάους του πολέμου.

Και όμως πολλά μπορεί να περιγράψει όποιος τους πλησιάσει και  γνωρίσει τους παλαιούς πολεμιστές, που μόνο τα τελευταία χρόνια αρχίζει η πολιτεία να τους αναγνωρίζει τον εθνικό αγώνα που έδωσαν! Τι ειρωνεία πράγματι, να εκθειάζονται από τα μέσα ενημέρωσης άνθρωποι "κενοί" και να μην προβάλλονται προς μίμηση αυτοί που αγωνίστηκαν για τα εθνικά ιδανικά της φυλής μας. 

Είχα την τύχη να γνωρίσω  αρκετούς απ' αυτούς που ακόμη και σήμερα κρατούν χαμηλούς τόνους και υπερηφανεύονται, όχι για τους εαυτούς τους αλλά για τους άλλους συμπολεμιστές τους. Δείγμα αλληλοεκτίμησης και σεμνότητας. Δείγμα αγνότητας ψυχής. 

Την ιστορία τους θα αφήσω να τη διαβάσετε μέσα από ένα ιστολόγιο που έχει το όνομα του τότε διοικητή της Α' Μοίρας Καταδρομών. Πιέστε στο όνομα: "Γεώργιος Παπαμελετίου" και δείτε τι περιγράφει.


Ανιχνευτής

Μάτια πίσω από τις εχθρικές γραμμές

Άνδρας των Recondo, κατά τη διάρκεια αποστολής  στο Βιετνάμ. Αυθεντική φωτογραφία τραβηγμένη από ρεπόρτερ που συνόδευε μια περίπολο αναγνώρισης, εκείνη την εποχή (Πηγή)

Ένας απόστρατος  αξιωματικός του αμερικανικού στρατού,  βετεράνος του πολέμου του Βιετνάμ που έλαβε μέρος σε επιχειρήσεις τμημάτων αναγνώρισης, γνωστών με την συντετμημένη ονομασία "Recondo" στα μετόπισθεν των Βιετκόνγκ,   κλήθηκε τo 2005, να συντάξει μελέτη με θέμα  τη χρήση των  μονάδων αναγνώρισης μακράς ακτίνας δράσης στις επιχειρήσεις, με αφορμή τα συμπεράσματα από την επιχείρηση "Ιρακινή Ελευθερία" (Iraqi Freedom).

Η συγκεκριμένη μελέτη αποτέλεσε ένα από τα 10 θέματα  της συνολικής ανασκόπησης των επιχειρήσεων κατά της διεθνούς τρομοκρατίας που ανέλαβε να πραγματοποιήσει το Ινστιτούτο Επιχειρησιακών μελετών του  αμερικανικού στρατού,  στο Φορτ Λεβενγουόρθ. 

Τα συμπεράσματα της μελέτης, αποδεικνύουν ακόμη μια φορά την αξία των περιπόλων αναγνώρισης στα μετόπισθεν του εχθρού. Ό,τι βλέπει και αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, δεν αναπληρώνεται ακόμη και από το καλύτερο μηχάνημα.

Τα κύρια  σημεία προσοχής που επισημαίνει και επιβεβαιώνει ο μελετητής είναι:

1. Το δόγμα τακτικής χρησιμοποίησης των μονάδων αναγνώρισης δεν πρέπει να παραμείνει προσανατολισμένο στενά σε γραμμικό πεδίο μάχης. Οι πολυδιάστατες σύγχρονες επιχειρήσεις απαιτούν την ύπαρξη τμημάτων αναγνώρισης σε πολλούς τομείς δραστηριοτήτων, από την συμμετοχή τους σε ειρηνευτικές αποστολές, μέχρι ακόμη στον εντοπισμό λαθρεμπόρων ναρκωτικών, διακίνησης παράνομου οπλισμού και λαθρομεταναστών σε μεθόριους κρατών. Τα τμήματα αναγνώρισης θα πρέπει να έχουν την δυνατότητα να  εμπλέκονται σε ειδικές επιχειρήσεις όλων των τύπων.
2. Η οργάνωση των μονάδων αναγνώρισης πρέπει να επιτρέπει την ευελιξία και την ταχεία προσαρμογή στα σύγχρονα θέατρα επιχειρήσεων. Πρέπει όμως η βάση να στηρίζεται σε μικρά στοιχεία διοικήσεως και ελέγχου, σε τμήματα επικοινωνιών παγκοσμίου εμβέλειας και σε τμήματα αναγνώρισης επιπέδου διμοιρίας των έξι έως οκτώ περιπόλων των 6 ανδρών.  Θα πρέπει να βρίσκονται κάτω από ενιαία διοίκηση. (Υπόψη ότι οι Αμερικανοί αυτές τις μονάδες τις διαθέτουν ως τώρα σε τάγματα πληροφοριών και τις έχουν κατανεμημένες σε μεραρχίες  και σώματα στρατού. Τις θεωρούν επίλεκτο πεζικό. Τώρα με την ανάπτυξη της διοίκησης ειδικών επιχειρήσεων, ίσως κάτι ν' αλλάξει) 
3. H εκπαίδευση αυτών των μονάδων απαιτεί ειδικό πρόγραμμα και ειδικά σχολεία. Ιδιαίτερα σχολεία περιπολαρχών. Η επιχειρησιακή τους εκπαίδευση πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα είδη διεισδύσεως (από ξηρά, θάλασσα και αέρα), τεχνικές περιπόλων, αλλά το κυριότερο, πολύ καλή εξειδίκευση στις επικοινωνίες.
4. Το υλικό τους και ο εξοπλισμός τους πρέπει να είναι ελαφρύς, ανθεκτικός σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες και αξιόπιστος. Η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει πλέον την εκτέλεση πολλών ταυτόχρονων ενεργειών στο πεδίο της μάχης. Βασικά πρέπει να υφίσταται ειδική αποθήκη υλικών και οπλισμού (ΕΙΔΑΥΛ) από την οποία θα επιλέγονται τα κατάλληλα υλικά ανάλογα με την φύση της αποστολής. Τα ελαφριά πολυβόλα τύπου ΜΙΝΙΜΙ και τα τυφέκια ελευθέρου σκοπευτού θα πρέπει να περιλαμβάνονται στην ΕΙΔΑΥΛ. Η διαθεσιμότητα κατάλληλων μέσων μεταφοράς προσδίδει ευκινησία και αυξάνει την ακτίνα δράσης τους.
5. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίδεται στους μικρούς ηγήτορες. Εκ της φύσεως της αποστολής τους, οι περίπολοι αναγνώρισης δρουν ανεξάρτητα και απομονωμένα. Οι περιπολάρχες πρέπει να είναι άτομα με μεγάλη αυτοπεποίθηση, θέληση ενθουσιασμό και τόλμη. Θα πρέπει να εμπνέουν εμπιστοσύνη στους άνδρες τους και αυτό συνεπάγεται ότι θα πρέπει να είναι άριστα εκπαιδευμένοι μέσα από μια σειρά σχολείων με κύριο το σχολείο περιπολαρχών.
6. Το προσωπικό που επιλέγεται να υπηρετήσει σε μονάδες αναγνώρισης, πρέπει να είναι εθελοντές και να διαθέτουν τα απαιτούμενα προσόντα με κύριο το ομαδικό πνεύμα και την καρτερία.

Μπορείτε, όσοι έχετε ευχέρεια στ' αγγλικά και θέλετε, να διαβάσετε την μελέτη, πιέζοντας εδώ!  Μπορείτε ακόμη να διαβάσετε τον ενδιαφέροντα στρατιωτικό τους κανονισμό που βγήκε το 2009 μετά από τη μελέτη, πιέζοντας τον σύνδεσμο "Long range Surveillance Unit Operations".

Παρακάτω στο βίντεο, γίνεται μια ιστορική αναδρομή για την οργάνωση και τη δραστηριότητα των Recondo, (Reconnaissance doughboys) (παιδιών της αναγνώρισης) στο Βιετνάμ.

Και κάτι ακόμα! Είδατε πόσο καλά εκμεταλλεύονται τη γνώση και την πείρα των "παλιών"; Τους χρησιμοποιούν σαν μέντορες, σαν μελετητές και σαν ομιλητές. Δεν αφήνεται τίποτα να πάει χαμένο! Σαφώς και κάτι ξέρουν που το κάνουν. 

Ανιχνευτής

Πηγή

Το τελευταίο στήριγμα

Μία ακόμη  άγνωστη για τους πιο πολλούς μάχη, που συνέβη τον Ιούλιο του 1972, στο Ομάν. Μάχη που δόθηκε μεταξύ ομάδας SAS  και ανταρτών. 

Οι Βρετανοί κομάντος βρίσκονταν εκεί για μια αποστολή στρατιωτικής υποβοήθησης της ντόπιας κυβέρνησης αλλά και εξασφάλισης των βρετανικών συμφερόντων, αποτρέποντας τους ντόπιους αριστερούς αντάρτες να προσβάλουν πετρελαιοπηγές. Η επιχείρηση είχε χαμηλό προφίλ και οι SAS έφθαναν σε μικρές ομάδες, αλλάζοντας ανά τετράμηνο, για την εκτέλεση της αποστολής τους, κατά τόπους. 

Οι άνδρες μιας ομάδας, περιμένοντας τον επαναπατρισμό τους σε 7 ημέρες, δεν περίμεναν  ποτέ ότι εκείνη την ζεστή νύκτα της 18 Ιουλίου, θα δέχονταν στη μικρή βάση τους, την πιο βίαιη και λυσσαλέα επίθεση. Εκτυλίχθηκαν σκηνές υπέρμετρου ηρωισμού. Η ιστορία αυτής της ...ανορθόδοξης μάχης περιγράφεται στα βίντεο που ακολουθούν.

Ανιχνευτής

«Των δ’ επιλέκτων η Αρετή»

Ανιχνεύοντας το διαδίκτυο, βρήκα ένα άρθρο από περιοδικό που εκδίδει η Σχολή Ικάρων, το "ΙΚΑΡΟΣ", που γραμμένο από Ίκαρο, αναφέρεται με πολύ ωραίο περιγραφικό ύφος στο  Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης Διασωστών Μάχης της Πολεμικής Αεροπορίας (ΣΒΕΔΜΑ).

Στη συνέχεια ψάχνοντας λίγο ακόμη, βρήκα και ένα πιο πρόσφατο άρθρο που υπάρχει σε ένα αξιόλογο ιστολόγιο. 

Προτίμησα να αναρτήσω το άρθρο του Ικάρου για να μοιραστώ μαζί σας το περιεχόμενό του μέσα στο οποίο φαίνεται με απλότητα η επιχειρησιακή ανάγκη που οδήγησε στη δημιουργία του Σχολείου. Αξιέπαινη προσπάθεια με καλά αποτελέσματα για την ΠΑ μας, που χρειάζεται τους διασώστες της.

Εδώ όμως επανέρχομαι πάλι σε ένα σχόλιο που κατ' επανάληψη έχω κάνει μέσα από αυτό το ιστολόγιο. "Διακλαδικότητα" Η 31η ΜΕΕΔ (Μοίρα Επιχειρήσεων Έρευνας-Διάσωσης) είναι μονάδα ειδικών επιχειρήσεων και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Οι ειδικές επιχειρήσεις  πρέπει να διεξάγονται κάτω από τον επιχειρησιακό έλεγχο μιας ενιαίας διακλαδικής διοίκησης. Οι κλάδοι ασχολούνται ή πρέπει ν' ασχολούνται με την επιλογή προσωπικού, την κλαδική εκπαίδευση και προμήθεια εξοπλισμού των αντιστοίχων μονάδων τους. 

Η επιχειρησιακή εκπαίδευση και η διατήρηση της μαχητικής ικανότητας και επιχειρησιακής ετοιμότητας πρέπει να είναι μέλημα της διακλαδικής διοίκησης Κανένας κλάδος δεν χάνει τις μονάδες ειδικών επιχειρήσεων που διαθέτει, αλλά απλά τις αξιοποιεί καλύτερα, όταν τις διαθέτει υπό ενιαία διακλαδική διοίκηση. Επιτυγχάνεται: Μικρότερο κόστος, αποφυγή διπλών προσπαθειών, μεγαλύτερο όφελος.

Ανιχνευτής

Τον περασμένο Ιανουάριο η 31η Μ.Ε.Ε.Δ. ξεκίνησε τη διαδικασία επιλογής του προσωπικού της, με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες και απαιτήσεις της μοίρας. Αυτό επιτεύχθηκε με τη δημιουργία του πρώτου Σχολείου Βασικής Εκπαίδευσης Διασωστών Μάχης. Για την εκπαίδευση που παρέχεται στο σχολείο αλλά και για τις ιδιαίτερες απαιτήσεις του μας μίλησε ο Διοικητής του ο Επισμηναγός (I) Ντάγκας Ευάγγελος της 68ης σειράς ιπταμένων. 

Το σχολείο έχει διάρκεια εννέα μηνών και ξεκίνησαν 21άτομα (18 ΕΠ.ΟΠ, 1 υπαξιωματικός και 2 αξιωματικοί ) με στόχο να ενταχθούν στο δυναμικό της μοίρας. Παλαιότερα για να ενταχθεί κάποιος στο δυναμικό της 31ης ΜΕΕΔ έπρεπε να περάσει τα σχολεία του στρατού ξηράς, κάτι που διαρκούσε περίπου 4 χρόνια. 

Με το Σ.Β.Ε.Δ.ΜΑ. η εκπαίδευση συμπυκνώνεται σε εννέα μήνες. Η εκπαίδευση περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία από τα σχολεία του στρατού ξηράς (σχολείο αναρρίχησης, περιπόλων, αστικής μάχης, διαβίωσης σε χιονοσκεπείς περιοχές, αιχμαλώτων κλπ.) τα οποία ανταποκρίνονται στις επιχειρησιακές απαιτήσεις της Πολεμικής Αεροπορίας.

 Στο Σ.Β.Ε.Δ.ΜΑ. παρέχεται η πιο εξειδικευμένη και εκτενής εκπαίδευση στον συκεκριμένο τομέα από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Συγκεκριμένα το ΣΒΕΔΜΑ περιλαμβάνει θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση σε πολλά αντικείμενα όπως: 

• ορεινό αγώνα και επιβίωση σε χιονοσκεπή περιοχή, 
• περίπολο μάχης με έκδοση διαταγής (MDMP), 
• ναυτιλία εδάφους, 
• επιβίωση σε ξηρά-απόδραση-διαφυγή-αιχμαλωσία-αντίσταση στην ανάκριση,
•  αναρρίχηση, καταρρίχηση με διάφορες μεθόδους από Πύργο και Ε/Π (rappel – fast rope),
• αυτοάμυνα, 
• κολύμβηση επιφανείας,
•  πρώτες βοήθειες (ΚΑΡΠΑ) και πρώτες βοήθειες μάχης (διατήρηση στη ζωή πολυτραυματία),
• ανάπτυξη και χρήση ασυρμάτων επικοινωνιών, 
• τακτικές χρησιμοποίησης
• φορητού οπλισμού,
• ατομική τακτική μάχης,
• μάχη σε κλειστούς χώρους (CQB) και αστικό περιβάλλον (URBAN), 
• VIP συνοδεία,
• σύλληψη-αναγνώριση, 
• βολές εναερίου πολυβολητή από Ε/Π, 
• ασφάλιση περιοχών,
• προστασία από επικίνδυνα υλικά (υδραζίνη -ανθρακονήματα), 
• χρήση ελαστικών λέμβων και οδήγηση τετρακίνητου οχήματος,
• κατάδυση με μικτά αέρια και συσκευές ημίκλειστου κυκλώματος, 
• διάσωση με Ε/Π (στη στεριά και τη θάλασσα ημέρα και νύκτα), 
• διαδικασίες Ε-ΔΜΑ κ.ά.

Για να εισέλθει κάποιος στο σχολείο θα πρέπει πρώτα να περάσει κάποιες προκαταρκτικές αθλητικές δοκιμασίες οι οποίες δείχνουν ότι ο υποψήφιος έχει τα σωματικά προσόντα για να ξεκινήσει την εκπαίδευση του ως Διασώστης μάχης. Υπάρχουν όρια στις αθλητικές αυτές δοκιμασίες, συγκεκριμένα: 

• Τρέξιμο 3200 μ.με άρβυλα σε 18 λεπτά, ανάπαυση για 5 λεπτά που ακολουθείται από 40 κάμψεις αγκώνων. 
• Στη συνέχεια ακολουθούν 8 έλξεις, 50 κοιλιακοί και ανάβαση σε σχοινί 8 μέτρα μόνο με τα χέρια με ενδιάμεσα διαλείμματα 3 λεπτών. 
• Τελευταία δοκιμασία είναι κολύμπι 200 μέτρων μέσα σε χρόνο 4 λεπτών. 

Να σημειωθεί ότι αν κάποιος αποτύχει στις προκαταρκτικές αθλητικές δοκιμασίες όχι μόνο αποκλείεται από το τρέχων σχολείο αλλά δεν μπορεί να ξαναδοκιμάσει να ενταχθεί στη δύναμη της 31ης Μ.Ε.Ε.Δ.

Το σχολείο περιλαμβάνει εκπαιδευτικές ενότητες στις οποίες οι υποψήφιοι αξιολογούνται με φύλλα βαθμολογίας από τους εκπαιδευτές τους. Στο συγκεκριμένο σχολείο υπάρχουν 10 εκπαιδευτές οι οποίοι έχουν καθήκον να μεταδώσουν στους εκπαιδευόμενους όχι μόνο τις γνώσεις τους αλλά και δύναμη και κουράγιο ώστε να διαμορφώσουν ένα συγκροτημένο χαρακτήρα του υποψήφιου

διασώστη μάχης. 

Από την πλευρά του ο εκπαιδευόμενος από τη στιγμή που εισέρχεται στο σχολείο εστιάζει στο στόχο του και συνεχίζει την προσπάθεια, ή  “κλείνει την καλύπτρα και συνεχίζει” όπως μας είπε χαρακτηριστικά ο Διοικητής του Σ.Β.Ε.Δ.ΜΑ.

Μία τυπική μέρα στο σχολείο ξεκινά στις 6.30 το πρωί με γυμναστική. Ακολουθεί πρωινό και στη συνέχεια σεμινάρια ή εκπαιδευτικές ενότητες. Μετά έρχεται το μεσημεριανό και το απόγευμα η εκπαίδευση συνεχίζεται πάλι με εκπαιδευτικές ενότητες. Υπάρχουν ορισμένες μέρες που προγραμματίζονται εξωτερικές ασκήσεις, οπότε και το πρόγραμμα διαφοροποιείται.

Οι εκπαιδευόμενοι έχουν τη δυνατότητα να βγουν το βράδυ και να κοιμηθούν εκτός της μονάδας, εάν το επιθυμούν όμως υπάρχουν και θάλαμοι για να κοιμηθούν εντός. Τα σαββατοκύριακα επιστρέφουν στα σπίτια τους και ξεκουράζονται με σκοπό να ανταποκριθούν σε ακόμη μία δύσκολη εβδομάδα που ακολουθεί.

Μεγάλη έμφαση δίνεται στο κομμάτι των πρώτων βοηθειών. Συγκεκριμένα στο σχολείο περιλαμβάνονται 3 ημέρες σεμιναρίων πρώτων βοηθειών στο 251 Γ.Ν.Α. και μία εβδομάδα πρακτικής και πιο εξειδικευμένης εκπαίδευσης στην μοίρα. Στον τομέα των πρώτων βοηθειών ακολουθούνται νατοϊκά πρότυπα ενώ υπάρχει η δυνατότητα για ακόμη πιο εξειδικευμένη εκπαίδευση στο εξωτερικό.

Τέλος, εκτός των παραπάνω αντικειμένων σε τακτά χρονικά διαστήματα οι εκπαιδευόμενοι δοκιμάζονται για τις ψυχικές τους αντοχές με επιτομή την περίοδο που καλείται “ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ ΠΤΕΡΝΑ”, η οποία είναι προς το τέλος της εκπαίδευσης (στους 6 μήνες) και περιλαμβάνει μια εβδομάδα έντονης ψυχοσωματικής διαδικασίας όπου ο υποψήφιος “Διασώστης Μάχης” θα φτάσει και θα ξεπεράσει πολλές φορές τα όριά του για να καταφέρει να την περατώσει επιτυχώς.

Σύμφωνα με τον Διοικητή του Σ.Β.Ε.Δ.ΜΑ. Επσγό κ. Ντάγκα το στοιχεία που πρέπει να έχει κάποιος για να επιτύχει και να περατώσει την εκπαίδευση του είναι τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Πρέπει ο υποψήφιος να διακατέχεται από υψηλά ιδανικά και θέληση για προσφορά. Φυσικά θα πρέπει να διαθέτει και την ανάλογη φυσική κατάσταση και τα σωματικά προσόντα τα οποία θα τον βοηθήσουν να εκπληρώσει το καθήκον του. Αντίθετα οι συνήθεις λόγοι που οδηγούν κάποιον στο να σταματήσει το σχολείο είναι ιατρικοί.

Το Σ.Β.Ε.Δ.ΜΑ. είναι ανοιχτό σε στρατιωτικό προσωπικό όλων των κλάδων των ενόπλων δυνάμεων. Αυτή τη στιγμή το πρώτο Σ.Β.Ε.Δ.ΜΑ. είναι περίπου ένα μήνα πριν το τέλος του. Από τους εικοσι έναν που ξεκίνησαν έχουν παραμείνει 6 (5 ΕΠ.ΟΠ και ένας Αξιωματικός). Αυτοί που τελειώνουν το σχολείο πρέπει να παραμείνουν υποχρεωτικά στη μοίρα για 10 χρόνια.

Μπορεί το ποσοστό επιτυχίας να είναι μικρό, όμως με τον τρόπο αυτό εντάσσονται στην 31η Μ.Ε.Ε.Δ. οι καλύτεροι των καλύτερων.

ΙΚ ΙΙΙ (Τ-Η) ΧΡΥΣΑΝΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Οι 10 πιο καταπληκτικές σύγχρονες Ειδικές Επιχειρήσεις

Οι "Sappers"

Το βασικό σχολείο επιλογής και εκπαίδευσης των Αμερικανών ναρκαλιευτών-σκαπανέων είναι το αντικείμενο του βίντεο που ακολουθεί. Τους ονομάζουν "Sappers" και στην παρούσα περίοδο είναι περιζήτητοι στο Αφγανιστάν, όπου καλούνται να ανακαλύπτουν και να εξουδετερώνουν αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, νάρκες και πάσης άλλης φύσεως εκρηκτικές παγιδεύσεις.

Μάλιστα για την περίοδο του Ιράκ, κυκλοφόρησε και ένα φιλμ που είχε σχέση με αυτή την ειδικότητα.

Οι υποψήφιοι είναι όλοι εθελοντές και το βασικό σχολείο που διέρχονται, έχει λίγο άρωμα ειδικών δυνάμεων, αφού θεωρούνται επίλεκτοι στο όπλο του Μηχανικού.

Δείτε το βίντεο που παρουσιάζει ενδιαφέρον.

Ανιχνευτής 

Άσκηση Εφέδρων ΤΑΜΣ «ΕΛΠΙΣ»

Tην Κυριακή 24 Ιουνίου διεξήχθη στην Αττική η πρώτη διασωματειακή Άσκηση, την οποία διοργάνωσαν από κοινού τα τέσσερα σωματεία «Εθελοντών Εφέδρων» της Πανελληνίου Ομοσπονδίας Εθελοντών Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων(Π.Ο.Ε.ΕΦ.Ε.Δ.) που εδρεύουν στην Αθήνα (Λ.ΕΦ.Ε.Δ. Αττικής, Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο.,Σ.Σ.Α.Ε., Σ.Ε.Ε.Δ.Α.), ενώ ιδιαιτέρως συγκινητική ήταν η συμμετοχή των συναδέλφων της Λ.ΕΦ.Ε.Δ. Τριπόλεως.

Η Άσκηση ονομάστηκε ΤΑΜΣ «ΕΛΠΙΣ» εκφράζοντας την ελπίδα των Εθελοντών Εφέδρων ότι κάποια στιγμή θα αξιοποιηθεί η ανιδιοτελής προσφορά τους προς την πατρίδα από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας με τη θεσμοθέτηση του ρόλου τους.

Η ΤΑΜΣ «ΕΛΠΙΣ» ξεκίνησε νωρίς το πρωί της Κυριακής με την οργάνωση κι επάνδρωση των ΣΤΕΚ, επτά τον αριθμό. Όταν ανεφέρθη ετοιμότητα από όλους τους επικεφαλής των ΣΤΕΚ (ΣΤΕΚάρχους), όλοι οι Έφεδροι συγκεντρώθηκαν για την προβλεπόμενη αναφορά, σε προκαθορισμένο χώρο. Οι επικεφαλής των σωματείων ανέφεραν τον αριθμό παρόντων προς τον έχοντα την ευθύνη για την οργάνωση και λειτουργία όλων των ΣΤΕΚ και ρύθμισαν τις τελευταίες λεπτομέρειες. Οι Έφεδροι που θα διήρχοντο από τα ΣΤΕΚ σχημάτισαν εξαμελείς ομάδες και άρχισε η διέλευση από τα ΣΤΕΚ.

Ο σκοπός της Άσκησης δεν ήταν διαγωνιστικός, αλλά εκπαιδευτικός και,κυρίως, μία αφορμή γνωριμίας των Εθελοντών Εφέδρων της ΠΟΕΕΦΕΔ μεταξύ τους επί του πεδίου.

Έτσι, κάθε ομάδα έκανε μία αρχική προσπάθεια να διαπραγματευθεί κάθε ΣΤΕΚ όσο καλύτερα μπορούσε – δεδομένου ότι σε πολλές ομάδες υπήρχαν μέλη που συνεργάζονταν για πρώτη φορά. Η ουσία, όμως, ήταν η ενημέρωση – εκπαίδευση που έκανε στη συνέχεια ο κάθε ΣΤΕΚαρχος.

Τα ΣΤΕΚ αναλυτικά:

1. Επάνδρωση Σημείου Ελέγχου (checkpoint) –έλεγχος υπόπτου αυτοκινήτου

Η ομάδα έπρεπε να επανδρώσει ένα σημείο ελέγχου, να ακινητοποιήσει όχημα που εκινείτο προς το σημείο ελέγχου και να ελέγξει οδηγό, συνοδηγό και όχημα. Ταυτόχρονα, μέλη της ομάδος έπρεπε να αυτασφαλίζουν την ομάδα και τουςσυναδέλφους τους που πραγματοποιούσαν τον έλεγχο. Η απεικόνιση (οδηγός – συνοδηγός) ήταν ιδιαιτέρως ρεαλιστική, καθώς δεν ήταν πάντα συνεργάσιμη και η ομάδα έπρεπε να προσαρμοστεί. Συμπέρασμα ήταν ότι απαιτείται πολύ μεγαλύτερη προσοχή, σωστή επικοινωνία και συντονισμό από τα άτομα που κάνουν τον έλεγχο.

2. Μάχη εκ του σύνεγγυς σε αστικό έδαφος(CQB – MOUT)

Η κάθε ομάδα έπρεπε να εξασφαλίσει άγνωστο κτίριο με διαδοχικά δωμάτια, σε κάθε ένα από τα οποία υπήρχαν ένας ή περισσότεροι στόχοι. Το αντικείμενο δεν ήταν από τα πιο εύκολα, καθώς απαιτείται καλός συντονισμός στην κίνηση και στην ασφάλεια της ομάδος που επιχειρεί. Αφού κάθε ομάδα είχε την ευκαιρία να κάνει μία πρώτη δοκιμή, ακολουθούσαν η ενημέρωση και οι διορθώσεις από τον υπεύθυνο του ΣΤΕΚ. Τέλος, η ομάδα επιχειρούσε για άλλη μία φορά την εκκαθάριση, υπό την πίεση του χρονομέτρου, όμως, αυτή τη φορά, κάτι που ανέβαζε την αδρεναλίνη κατακόρυφα.

3. Α΄ Βοήθειες Πεδίου Μάχης

Σκοπός του ΣΤΕΚ δεν ήταν μόνο να διαπιστωθούν οι γνώσεις Α΄ Βοηθειών για πολεμικά τραύματα από τους Εθελοντές Εφέδρους, αλλά κυρίως να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους σε τακτικές συνθήκες. Έτσι, κάθε ομάδα έπρεπε να κινηθεί προς συγκεκριμένη κατεύθυνση τακτικά. Ξαφνικά ο υπεύθυνος του ΣΤΕΚ έδινε επαφή και τραυματία. Η ομάδα έπρεπε να κάνει τις ανάλογες ενέργειες αμέσου αντιδράσεως,μεριμνώντας ταυτόχρονα εγκαίρως για την περιποίηση των τραυμάτων του μέλους της. Φυσικά, κι εδώ ακολουθούσε απενημέρωση κι επισήμανση των λεπτομερειών, οι οποίες, όμως, σε πραγματικές συνθήκες θα καθορίσουν τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.

  

4. Ρίψη Χ/Β

Σε κάθε ομάδα γινόταν θεωρητική και πρακτική παρουσίαση περί των χειροβομβίδων και του ορθού και ασφαλούς τρόπου ρίψης της.Στη συνέχεια κάθε μέλος της ομάδας έπαιρνε από ένα ομοίωμα χειροβομβίδας, το οποίο είχε ίδιο σχήμα και βάρος με τη πραγματική και έκανε ρίψη σε στάση γονυπετώς από πρηνηδόν, σε τετράγωνο στόχο διαστάσεων δύο επί δύο μέτρα και απόσταση πάνω από είκοσι μέτρα. Εντοπιζόντουσαν τα λάθη και επαναλαμβανόταν η ρίψη μέχρι τη βελτίωση της. Επιπλέον, προκειμένου να αυξήσει την πίεση και να προσομοιωθεί το στρες της μάχης ο ΣΤΕΚαρχος ζητούσε από την ομάδα να περισυλλέγει τα ριφθέντα ομοιώματα Χ/Β σε ορισμένο χρόνο. Αν κάποιο μέλος καθυστερούσε, πλήρωνε όλη η ομάδα με ΣΩ.ΒΕ. Ακολουθούσε η ρίψη χειροβομβίδας από κάθε μέλος της ομάδος κατά την απεμπλοκή της ομάδος μετά από τυχαία επαφή με τον εχθρό.

5. Ορεινός αγώνας

To συγκεκριμένο ΣΤΕΚ αποσκοπούσε στην εξοικείωση των εκπαιδευόμενων με τα υλικά και τις τεχνικές του ορεινού αγώνα. Ύστερα από ένα σύντομο θεωρητικό μάθημα οι εκπαιδευόμενοι διέρχονταν από τρείς διαφορετικές διαδρομές . Ξεκινούσαν με τη γνωστή καταρρίχηση (rappel) εκτελώντας κατάβαση με οχτάρι ασφαλισμένο σε ελβετικό κάθισμα που έφτιαχναν μόνοι τους με το ατομικό τους σχοινί. Εν συνεχεία περνούσαν από μία οριζόντια διέλευση και τέλος διέρχοντο κεκλιμένη ελευθέρας ροής με ιμάντα εκπαιδευόμενου ενός μέτρου με σκοινί,εμπνευσμένη από ανάλογη δοκιμασία που είχαν μέλη μας στο Grenadier2010, όπου αξιολογείτο η αντίδραση των εκπαιδευόμενων κατά την αιώρηση και την προσέγγιση στο έδαφος. Η εικόνα που έμεινε στους υπεύθυνους του ΣΤΕΚ είναι έφεδροι με θέληση για μάθηση και περαιτέρωβελτίωση και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα με το ότι κανένας δεν εγκατέλειψε σε καμία από τις τρεις διαδρομές.

6. Αίτηση πυρών ΠΒ

Ζητούμενο σε αυτό το ΣΤΕΚ ήταν η παρατήρηση στόχων στο πεδίο και στον χάρτη, καθώς και ο τρόπος διαβίβασης μέσω ασυρμάτου της αίτησης πυρών στο ΚΔΠ (Κέντρο Διεύθυνσης Πυρών). Κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης οι ασκούμενοι εργάστηκαν πρακτικά πάνω στη χρήση χάρτη και πυξίδας, καθώς και στην εκτίμηση μεγέθους στόχου και απόστασης από το σημείο παρατήρησης. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στους τέσσερεις κυριότερους τρόπους παρατήρησης και κατάδειξης στόχων που χρησιμοποιούνται από το Πυροβολικό δηλαδή την κατάδειξη στόχου με πολικές συντεταγμένες, την κατάδειξη με ορθογώνιες συντεταγμένες, την κατάδειξη με αριθμό στόχου και τέλος την κατάδειξη με συσχετισμό.

7.       Στίβος ατομικής τακτικής οπλίτη

Στο ΣΤΕΚ παρουσιάζοντας οι θέσεις βολής και οι τακτική κινήσεως στο πεδίο της μάχης. Οι ασκούμενοι αρχικά περνούσαν ατομικά από το στίβο που είχαν ετοιμάσει οι υπεύθυνοι του ΣΤΕΚ ώστε να διαπιστώσουν τις δυνατότητες τους και να διορθώσουν τυχόν λάθη στην κίνηση τους. Ακολούθησαν επαναλήψεις αυτής της κίνησης σε ταχύ χρόνο υπό το άγρυπνο βλέμμα του υπευθύνου του ΣΤΕΚ. Οι ασκούμενοι έπρεπε στη συνέχεια να διέλθουν και πάλι τον στίβο κινούμενοι ανά ζεύγη με ταχύτητα και να πετύχουν τους διαδοχικούς στόχους εν κίνησει καλύπτοντας ταυτόχρονα ο ένας τον άλλον.

Αργά το μεσημέρι και αφού όλοι οι συμμετέχοντες είχαν διέλθει από όλα τα ΣΤΕΚ έγινε η τελική αναφορά και δόθηκε το πέρας της Ασκήσεως. Διαπιστώθηκε για μία ακόμη φορά τι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες Εθελοντές Έφεδροι ενωμένοι, οι οποίοι έστω και με πενιχρά μέσα διατηρούνται αξιόμαχοι. 

Ελπίδα των συντελεστών της ΤΑΜΣ «ΕΛΠΙΣ» παραμένει η θεσμοθέτηση σύντομα από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ του «ΕΘΕΛΟΝΤΗ ΕΦΕΔΡΟΥ», ενός θεσμού που θα αυξήσει κατακόρυφα την αποτρεπτική μας ικανότητα, χωρίς να επιβαρύνει περαιτέρω τα ήδη βεβαρυμμένα οικονομικά της πατρίδος μας.

Πηγή: ΠΕΝΕΦΥΟ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Μ.Ε.Κ. - Ε.Ο.Δ.

Ελληνική Ομάδα Δράσης Ε.Ο.Δ. - Μονάδα Εφέδρων Καταδρομών Μ.Ε.Κ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Μ.Ε.Κ. - Ε.Ο.Δ.

Την Κυριακή 15 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί σεμινάριο αυτοάμυνας τριών ωρών απο τον εκπαιδευτή Ηρακλή Γρηγοριάδη πάνω στις τακτικές σωμάτων ασφαλείας. Θα δοθεί πιστοποιήση ISDO. Όποιος ενδιαφέρεται και για περισσότερες πληροφορίες ας επικοινωνήσει στο τηλ 6979579311 ή ας στείλει μήνυμα στην σελίδα τους στο facebook. Το σεμινάριο ISDO κοστίζει 30 ευρώ.

Η ειδική αμφίβια επιχείρηση στην Αλίμνια. Μία περίπτωση σπουδής.

Αλίμνια από αέρος. στο βάθος φαίνεται η Ρόδος (Πηγή)

Η Αλίμνια ή Αλιμνιά ή Αλιμιά, είναι ένα μικρό νησάκι  που βρίσκεται δυτικά της Ρόδου. Όπως όλα τα νησιά του Αιγαίου, έχει τις όμορφες παραλίες του και τη μοναδικότητα της φύσης του. Γνωστό από την αρχαιότητα για τους εξαιρετικούς όρμους του, που διευκόλυναν όχι μόνο τους ψαράδες αλλά και τα διερχόμενα εμπορικά πλοία.

Στην κατοχή χρησιμοποιήθηκε από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς, για αγκυροβόλιο πολεμικών πλοίων αλλά και σαν χώρος απόκρυψης και ανεφοδιασμού υποβρυχίων. Γι' αυτό υπήρχαν εγκατεστημένα φυλάκια αρχικά Ιταλών και μετέπειτα Γερμανών, που προστάτευαν τις ναυτικές εγκαταστάσεις. 

Στις αρχές του Μαΐου του 1945 το νησάκι αυτό αποτέλεσε πεδίο μάχης μεταξύ τμήματος του Ιερού Λόχου και της γερμανικής φρουράς του, στα πλαίσια μιας μεγάλης διακλαδικής συνδυασμένης αμφίβιας καταδρομικής επιχείρησης. Κλασσική περίπτωση ειδικής επιχείρησης εκείνης της εποχής, με πολλαπλά και ταυτόχρονα κτυπήματα του εχθρού. Είναι θα έλεγα, καλή περίπτωση μελέτης αμφιβίων ειδικών επιχειρήσεων, στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου.

Εκείνη την εποχή, αρχές του 1945, οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής, που βρίσκονταν ακόμη στα νησιά του Αιγαίου είχαν εγκλωβιστεί λόγω της έντονης συμμαχικής δραστηριότητας και των καταδρομικών επιχειρήσεων και δεν μπορούσαν να αποχωρήσουν. Η ανωτάτη γερμανική διοίκηση έδωσε την εντολή να προετοιμασθούν για μακρόχρονη παραμονή και προβολή αντίστασης, με ανάλογη αναπροσαρμογή του αμυντικού τους συστήματος.

Αυτά, όταν ήδη στην ηπειρωτική Ελλάδα είχε γίνει η εκκένωση των γερμανικών στρατευμάτων, είχαν έλθει συμμαχικά στρατεύματα και είχαν αρχίσει να παίζουν τα "όργανα" του εμφυλίου πολέμου.

Στο Αιγαίο κάτω από τη διοίκηση του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής επιχειρούσε η Δύναμη 142, δηλαδή η βρετανική ταξιαρχία  Καταδρομών, ο Ιερός Λόχος, υπό τη Δύναμη 142 και η 5η Ινδική ταξιαρχία.

Η εντολή του Συμμαχικού Στρατηγείου για τις επιχειρήσεις στο Αιγαίο ήταν:

• - Αποφυγή επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας για εκκαθάριση κατεχομένων περιοχών, για πρόληψη άσκοπων απωλειών, αφού η κατάσταση οδηγούσε μοιραία στην παράδοση των κατοχικών φρουρών.
• - Ανάληψη καταδρομικών επιχειρήσεων με σκοπό την καταπόνηση και τη φθορά  του αντιπάλου
• - Αποκλεισμός νησιών προς απαγόρευση ανεφοδιασμού φρουρών με σκοπό την επίσπευση της παράδοσής τους.

Με αυτό το σκεπτικό, οργανώθηκε προκεχωρημένη διακλαδική βάση επιχειρήσεων στη Σύμη, η οποία είχε ήδη απελευθερωθεί και από όπου θα σχεδιάζονταν και θα οργανώνονταν οι αμφίβιες καταδρομικές επιχειρήσεις. Σ' αυτή τη βάση, είχαν έδρα 2 τάγματα  της 5ης Ινδικής Ταξιαρχίας, απόσπασμα του Ιερού Λόχου και τμήμα του επιτελείου της ταξιαρχίας Καταδρομών, που έλαβε την ονομασία  "Δύναμη 281". Το απόσπασμα του Ιερού Λόχου, ενισχύθηκε σε δύναμη Διλοχίας μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου 1945 και  ονομάσθηκε "Απόσπασμα Σύμης".

Καταδρομείς του Αιγαίου σε καΐκι (Πηγή)

Προς το τέλος του Απριλίου η διοίκηση της βρετανικής ταξιαρχίας  Καταδρομών, που είχε αναλάβει τις επιχειρήσεις στο Αιγαίο, σχεδίασε, σε συνεργασία με το "Απόσπασμα Σύμης", την ταυτόχρονη προσβολή επιλεγμένων στόχων, κυρίως πυροβολαρχιών, του δυτικού τμήματος της Ρόδου και των φυλακίων στην νησίδα Αλιμνιά. 

Προς τούτο στάλθηκαν περίπολοι αναγνώρισης περί το τέλος του Απριλίου για συγκέντρωση των τελευταίων  πληροφοριών. Με βάση αυτές τις πληροφορίες, ολοκληρώθηκε η σχεδίαση και εκτελέσθηκαν δοκιμές.

 Συνολικά η εχθρική δύναμη των φυλακίων και των επάκτιων πυροβολαρχιών που θα προσβάλλονταν, υπολογιζόταν σε 54 Γερμανούς και 3 Ιταλούς που επάνδρωναν αντιαεροπορικά πυροβόλα των 20 χιλ. πυροβόλα των 75 χιλ. όλμους και άλλα ομαδικά όπλα. Τα φυλάκια συνδέονταν μεταξύ τους με ασύρματη και ενσύρματη επικοινωνία.

Επρόκειτο για μια επιχείρηση ταυτοχρόνων προσβολών σε 3 σημεία της Ρόδου:

•  στο Χειμαράσι, με δύναμη 73 Ιερολοχιτών, 
• στη Φόκα και στο Στέλι της περιοχής Μαρμαροβούνια, με δύναμη 30 Ιερολοχιτών 
•  στο Νότι και στη Βουνάρα,  με δύναμη 32 Ιερολοχιτών 

και παράλληλα  επιχείρηση στην Αλιμνιά, με δύναμη 60 Ιερολοχιτών. 

Η επιχείρηση θα υποστηριζόταν από δύο βρετανικά αντιτορπιλικά το HMS Catterick και το  HMS Kimberley , το ελληνικό αντιτορπιλικό "Κρήτη", το γαλλικό " Aλζανσιέν" και 9 βρετανικά αποβατικά.

Δημιουργήθηκε ένα μικτό επιτελείο, με επιτελείς της βρετανικής ταξιαρχίας Καταδρομών, του "Αποσπάσματος Σύμης" και επιτελών  του βρετανικού βασιλικού ναυτικού, το οποίο επιβιβάσθηκε στο αντιτορπιλικό  "Katerick" που ορίσθηκε σαν ναυαρχίδα της επιχείρησης, υπό τον Βρετανό πλοίαρχο Λέγκ.

Το σχέδιο ενεργείας, προέβλεπε: 

• Ταυτόχρονη και αιφνιδιαστική προσβολή, με καταδρομική ενέργεια σε όλους τους επιλεγέντες στόχους. 
• Δημιουργία αντιπερισπασμού με εκτόξευση ναυτικών πυρών στο αεροδρόμιο Μαριτσών και στο λιμάνι της Ρόδου, από το "Κρήτη" και το "Αλζανσιέν" αντίστοιχα.
• Χρόνος προσβολής (Ώρα "Κ'') ορίσθηκε η 00.30, τη νύκτα της 30 Απριλίου/1 Μαΐου και μεταφέρθηκε αργότερα για τη Ν 1/2 Μαΐου, εξ αιτίας της ανάγκης συμπλήρωσης πληροφοριών από περιπόλους αναγνώρισης που είχαν προαποσταλεί.
• Στη συνέχεια, με κάλυψη των αντιτορπιλικών "Kimberley", και "Katterick" τα αποβατικά σκάφη, που  μετέφεραν τα καταδρομικά τμήματα, θα κινούνταν στα σημεία απόβασης στις δυτικές ακτές της Ρόδου και στην Αλιμνιά.

Οι καταδρομικές ενέργειες εξελίχθηκαν σύμφωνα με την σχεδίαση, αλλά οι προσβολές των στόχων  της Ρόδου έγιναν νωρίτερα, εξ αιτίας της πρόωρης εκδήλωσης ναυτικών πυρών. Την διεξαγωγή των προσβολών στην Ρόδο, την περιγράφουμε σε άλλο άρθρο. Εδώ θα σταθούμε στην επιχείρηση της Αλίμνιας.

Ο διοικητής της καταδρομικής δύναμης, Ταγματάρχης Παπαγεωργόπουλος, γνωστός στην Ρόδο για τις υπηρεσίες που προσέφερε αργότερα, είχε αναγνωρίσει το νησί πιο μπροστά σαν περιπολάρχης της περιπόλου αναγνώρισης και είχε καθορίσει 8 ΑΝΣΚ (Αντικειμενικούς Σκοπούς), αριθμημένους με γράμματα Α, Β, Γ, Δ, Ε, ΣΤ, Ζ και Η, όπως φαίνονται στο σχεδιάγραμμα.

Επιχείρηση Αλίμνιας 1-2 Μαΐου 1945(Πηγή φωτογραφίας  ΔΙΣ/ΓΕΣ)

Η δύναμή του περιλάμβανε:

• Ομάδα διοικήσεως ( συμπεριλαμβανόταν ένας φωτογράφος και ένας πολεμικός ανταποκριτής)
• Στοιχείο επικοινωνιών με Βρετανό αξιωματικό σύνδεσμο
• Διμοιρία Καταδρομών
• Ομάδα πολυβόλων
• Ομάδα όλμων 60 χιλ.
• Ομάδα Α/Τ εκτοξευτών Piat
• Ομάδα καταστροφών (έξι Βρετανοί)
• Στοιχείο υγειονομικού με γιατρό αξιωματικό

Η κατάληψη  και η εξουδετέρωση των εχθρικών αντιστάσεων, θα γινόταν από 5 περιπόλους, στις οποίες είχε χωρίσει την δύναμή του και σε 3 φάσεις όπως παρακάτω:

1η Φάση Ν1/2 Μαΐου 2200-0015 ώρα

• Αποβίβαση  περιπόλου 1 στο σημείο αποβίβασης "Ρ", βόρεια του όρμου Εμπορίου, ανατολικά του νησιού και κάλυψη αποβίβασης της υπόλοιπης καταδρομικής δύναμης. 
• Αποβίβαση περιπόλου 2 και κίνησή της μέχρι τον ΑΝΣΚ "Η" που ήταν εχθρικό περιπολικό στον Κόλπο Αλίμνιας. Εγκατάσταση σε απόσταση βολής απ' αυτό, για την καταστροφή του με πυρά.
• Αποβίβαση περιπόλων 3, 4 και 5 και προώθησή τους στα υψώματα "Υ" και "Υ1" όπου θα ανέμεναν το σύνθημα εξόρμησης για κατάληψη των ΑΝΣΚ "Α", "Β", "Γ" και "Δ" που βρίσκονταν στα νότια του νησιού, στη χερσόνησο του ακρωτηρίου Πονέντε.

2η Φάση  από 0015 ώρα

• Προώθηση περιπόλων 3, 4 και 5, διέλευση του μικρού ισθμού που προστατευόταν με νάρκες και συρματοπλέγματα και νυκτερινή προσβολή: 

          -των ΑΝΣΚ "Γ" και "Δ" από περίπολο 4
          -του ΑΝΣΚ "Β" από περίπολο 5

• Μετά την εκδήλωση των παραπάνω νυκτερινών επιθέσεων, η περίπολος 1 θα εξορμούσε για την προσβολή των ΑΝΣΚ "ΣΤ', "Ε", και "Ζ", για τους οποίους δεν υπήρχαν ακριβείς πληροφορίες αν κατέχονταν ή όχι. Η περίπολος 2 θα εκτόξευε πυρά στο εχθρικό περιπολικό ΑΝΣΚ "Η".
• Σε περίπτωση που δεν θα ακούγονταν πυρά από τις περιπόλους 3, 4 και 5 μέχρι της 0100 ώρα, οι περίπολοι 1 και 2 θα ενεργούσαν σύμφωνα με το σχέδιο, χωρίς άλλη εντολή.

3η Φάση

• Κατάληψη ΑΝΣΚ "Β", "Γ", "Δ", "ΣΤ", "Ε" και "Η".
• Επίθεση περιπόλου 3 στον ΑΝΣΚ "Α" με ενίσχυση από περιπόλους 4 και 5.
• Κατάληψη ΑΝΣΚ "Ζ" από περίπολο 1
• Συγκέντρωση όλης της δύναμης μέχρι 0130 ώρα στο σημείο "Ρ", επιβίβαση στα αποβατικά σκάφη και αποχώρηση.

Συμπληρωματικά στο σχέδιο ενεργείας καθορίζονταν και τα παρακάτω:

• Σε περίπτωση αδυναμίας εξουδετέρωσης των ΑΝΣΚ "Α", "Γ" και "Δ" θα γινόταν αίτηση ναυτικών πυρών από περιπόλους 3 και 4.
• Αν η κατάσταση του εχθρού παρουσιαζόταν διαφορετική από την αναμενόμενη και δεν μπορούσε να υλοποιηθεί η προσβολή όπως είχε σχεδιασθεί, οι περίπολοι 1 και 2 θα ενεργούσαν επίθεση στους ΑΝΣΚ "ΣΤ" και "Ε" όπου μετά την κατάληψή τους θα έπαιρναν αμυντικές θέσεις. Ταυτόχρονα η περίπολος 4 θα αμυνόταν στο ύψωμα "Υ1" και οι περίπολοι 3 και 5 θα αμύνονταν στο ύψωμα "Υ2".
• Όλες οι περίπολοι, στην χειρότερη κατάσταση θα συγκεντρώνονταν στο ύψωμα Βουνί και αμύνονταν, μέχρις αφίξεως ενισχύσεων.

Διαπιστώνεται εύκολα η επιμέλεια της σχεδίασης και η κάλυψη εκτάκτων περιστατικών, με την χρήση εδαφικών σημείων ελέγχου, κατανομή αρμοδιοτήτων και μέτρων συντονισμού. Επίσης είναι φανερή η επιλογή εδαφών τακτικής σημασίας για τον έλεγχο όλου του νησιού. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια ανακατάληψη της Αλιμνιάς για περιορισμένο όμως  χρόνο, με συνεχείς και διαδοχικές νυκτερινές επιθέσεις. 

Ας δούμε όμως πως εξελίχθηκε η επιχείρηση:

• Η περίπολος 1 προωθήθηκε εύκολα στους ΑΝΣΚ "ΣΤ και "Ζ" που δεν κατέχονταν από εχθρό και αφού έστειλε αμέσως 3 άνδρες για κατάληψη του ΑΝΣΚ "Ζ", κινήθηκε για ενίσχυση της περιπόλου 2
• Η περίπολος 2 προσέγγισε το εχθρικό σκάφος και κάλεσε το πλήρωμα να παραδοθεί, το οποίο όμως αρνήθηκε. Εκτοξεύτηκαν πυρά με οπλοπολυβόλο και με αντιαρματικό εκτοξευτή, με αποτέλεσμα να προκληθεί πυρκαγιά. Το πλήρωμα βγήκε στην στεριά και παραδόθηκε, εκτός από τον κυβερνήτη του και ένα ναύτη που μεταπήδησαν σε παρακείμενο ναυάγιο πλοίου και διέφυγαν.
• Κατά την 3η Φάση καταλήφθηκε ο ΑΝΣΚ "Ζ" που δεν ήταν στην αρχική θέση που είχε υπολογισθεί, αλλά στο σημείο Ζ1, στο ύψωμα Βουναράζι. Ήταν ένα εχθρικό φυλάκιο ασυρμάτων επικοινωνιών. Οι 8 Γερμανοί του φυλακίου αιχμαλωτίσθηκαν και ο ασύρματος καταστράφηκε. 
• Η περίπολος 5 δεν κατάφερε να καταλάβει τον ΑΝΣΚ "Α". Συμμετείχε αρχικά στην κατάληψη στην επίθεση εναντίον του "Β" , αλλά απώλεσε τον αιφνιδιασμό και αντιμετώπισε ισχυρή αντίσταση. Επιτέθηκε 2 φορές  στον "Α" αλλά ο αντίπαλος ήταν καλά οργανωμένος και εκτελούσε εύστοχα συγκεντρωτικά πυρά κατά των επιτιθεμένων. Λόγω χρόνου, η περίπολος 5 αναγκάστηκε ν'αποσυρθεί, αφού αιτήθηκε ναυτικά πυρά τα οποία εκτοξεύθηκαν κατά του στόχου, από το βρετανικό αντιτορπιλικό Katterick.
• Όλη η καταδρομική δύναμη μαζί με τους αιχμαλώτους, συγκεντρώθηκε στο σημείο επιβίβασης "Ρ" στις 0225 και αποχώρησε για τη βάση της στη Σύμη.

Οι απώλειες της καταδρομικής δύναμης ήταν 2 ιερολοχίτες τραυματίες. Οι εχθρικές απώλειες ανήλθαν σε 8 νεκρούς, 3 τραυματίες και 27 αιχμαλώτους. Ο οπλισμός και τα υλικά της εχθρικής φρουράς καταστράφηκαν εκτός από το πυροβόλο στον ΑΝΣΚ "Α" , όπου οι εχθρικές απώλειες δεν εξακριβώθηκαν.

Η επιχείρηση στην Αλίμνια, σύμφωνα με έκθεση του επιτελάρχη του μικτού επιτελείου, Αντισυνταγματάρχη Λεπρέκ,(Lapraik) αποτέλεσε μια απόλυτα επιτυχή αμφίβια καταδρομική επιχείρηση, κατά την οποία το σχέδιο που είχε καταρτισθεί,εφαρμόσθηκε στο σύνολό του.

Για τις επιχειρήσεις στη Ρόδο και στην Αλίμνια ο Ιερός Λόχος έλαβε συγχαρητήρια από τον διοικητή της βρετανικής ταξιαρχίας Καταδρομών.

Πριν από 67 χρόνια οι ειδικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο είχαν ήδη λάβει τον διακλαδικό χαρακτήρα τους, γιατί διαπιστώθηκε στην εξέλιξη των επιχειρήσεων η αναγκαιότητα της διακλαδικότητας.

Οι ειδικές επιχειρήσεις είναι διακλαδικές και σαν τέτοιες πρέπει να αντιμετωπίζονται. όπως πολύ σωστά έχει διατυπωθεί σε πρόσφατο άρθρο ενός παλιού κομάντος, στο περιοδικό ¨Δούρειος Ίππος".

Ανιχνευτής

Πηγή: Ο Ελληνικός Στρατός στη Μέση Ανατολή (1941-1945)  Ελ - Αλαμέιν, Ρίμινι, Αιγαίο Εκδόσεις ΔΙΣ/ΓΕΣ